Pjesë nga libri Zjarr syve, prush buzëve Dhe shiu binte, kaq butshëm, atë mbrëmje. S’mbanim as çadër, as mushama hedhur. prej dore ecnim, s’kuptonim ç’na ndodhte. Unë ndieja ngrohtësinë, dalë trupit tënd, vjedhur! E kokën mbështeta, supit tënd të lagur. Flokët m’i puthje, thua lule kishin çelur. Qëndrove e mbi trupin tënd më mbështete. Zjarr syve e prush buzëve, ti, mua më dogje!

Poezi nga libri: Pëshpëritje shpirti E strukur brenda shpirtit tim, jam këtë natë. Dëgjoj rrahjet e zemrës, përçart, flasin ngadalë. Pëshpërisin me lotët çurgë, që mjekrës pikojnë, për shpirtin e robëruar nga dashuria jote, mister!