Mëkati i bukur i tradhëtisë ( Botuar nga: Onufri në 2010 )

---

Kur kemi linur, të gjithë pa përjshtim kemi qarë. Ndërsa të tjerët reth nesh kanë qeshur. Ne nuk e dimë pse kemi qarë, por kur rritemi kuptojmë dhe mësojme se jetën duhet ta jetojme në atë mënyrë që, kur asaj t’i vijë fundi ne të mund të qeshim. Të qeshim ne vetë, jo ata që janë reth nesh. Të qeshim jo se do prekim fundin atë fund të pashmangshëm për të gjithë, që quhet vdekje, por sepse kemi bërë në jetë atë që kemi dashur, kemi ëndërruar çfarë kemi pasur dëshirë të ëndërrojme, kemi shkuar atje ku kemi dashur të shkojmë kemi kërkuar çfarë kemi pasur të nevojshme. Kemi luftuar të kemi atë që duam dje jo thjesht të duam atë që kemi. Ata njerëz që nuk e bëjnë këtë gjë gjatë jetës së tyre, nuk kanë të drejtë të qeshin në fund të saj. Kaq kisha unë. Natën e mirë!