Ngjarjet e luftës kundër nazizmit i rrëfehen në pleqëri një trashëgimtari. Kjo është një mea culpa në të cilën Uilli, një i ve; i dobët dhe i refuzuar nga familja, kërkon që më shumë se të shpjegojë, të hedhë pak dritë mbi sjelljet e tij. "Brenda secilit prej nesh jeton një ba¬stard. Një njeri që kërkon të mbijetojë mes tradhëtisë dhe firikës, gjithmonë shtron pyetjen se çfarë do të bënte secili prej nesh nëse do të gjendej në rrethana të ngjashme". Uilli është një personazh kompleks që i sfidon me sukses kufijtë midis së mirës dhe së keqes, i gjendur mes shqetësimeve të dy botëve. Ai përpiqet për të mbijetuar në kulmin e gjuetisë së egër ndaj hebrenjve. Vërtetësia e ngjarjeve të rrëfyera me mjeshtëri dëshmojnë për një vepër të rëndësishme të letërsisë së flandrës. Është një vepër tunduese!

...i rilexuar sot, rreth pesëdhjetë vjet mbasi është shkruar, ky roman godet në një shënjëstër shumë gjerë, të pakufizuar as në hapësirë as në kohë. Ashtu si uniciteti i së keqes të viteve tridhjetë që tani vihet në diskutim nga ripërtëritja e ligjërimeve dhe urrejtjes që dukeshin të harruara përgjithnjë, ashtu dhe ai që duhet të ishte një denoncim i zjarrtë kundër përbindëshit të diktaturës komuniste, sot mund të rilexohet si një manual psikolkogjie i diktatorit, dhe funksionimit të makinës totalitare - frikë, paranojë, gënjeshtër, manipulim, dhunë, korrupsion, mëri, autarki dhe mediokritet - në emër të një pushteti që duhet pëqendruar në pak, fare pak duar.

Musolini ka vdekur dy herë. Herën e parë vdiq më 25 korrik 1943, si "udhëheqës" i plotfuqishëm i Italisë fashiste. Herën e dytë, më 28 prill 1945, kur ra nën breshëritë e armëve të partizanëve italianë, në zbatim të"vendimit" të marrë nga drejtuesit e lëvizjes kryengritëse milaneze. Vdekja e Musolinit bën pjesë në një kontekst që nuk është vetëm ai i luftës ndërmjet aleatëve të perëndimit dhe asaj që mbeti nga koalicioni hitlerian. Ajo është pjesë e një loje ndërmjet drejtuesve perëndimorë dhe sovjetikëve, madje ndërmjet britanikëve dhe amerikanëve. Por akoma më shumë ajo vë kundër njëri-tjetrit vetë italianët: fashistët kundër anti-fashistëve, komunistë në pozita të forta por në konkurrencë me perfaqësuesit e Rezistencës, të cilët po ashtu kishin mosmarrëveshje midis tyre.

"Një rrëfim ende i kohës ku tema e pakuptueshmërisë trajtohet me mjeshtëri të thellë. Deledda di të rrënojë në thellësinë e shpirtrave të personazheve të zgjedhur, duke rrahur temën e fesë me shumë kujdes. Tjetër element i dashur e i çmuar për autoren është era që përkëdhel faqet e librit.

Përse grave që dhunoi Herri, nuk iu ofrua drejtësi? Natyrisht, që përgjigjia për këtë pyetje gjendet në historinë e gjatë të grave që ndjehen të frikësuara dhe të turpëruara për të denoncuar krime të tilla dhe sistemit ligjor që dështon për t'i njohur këto akte, si krime. Ajo që doja të trajtoja në këtë libër është të shihja se çfarë trashëgimie përcillet për një grua, nëse një burrë është në gjëndje ta terrorrizojë atë sistematikisht, dhe të largohet pa u ndëshkuar...Ndonëse kam shkruajtur një histori të trilluar nga unë, më duket se nuk ka shumë dallime nga realiteti.

Gjithçka ngrihet nga e kaluara si nepër mjegull. Njerëzit dhe ngjarjet mbështillen nga bora që mbartet në erë dhe mjegulla që rri pezull në heshtje. Gjithçka është e largët, por jo e harruar. Disa detaje janë të qarta; të tjera tashme të humbura, si në një fotografi të vjetër të zbehur. Koha dhe harresa kanë mbuluar gjithçka me borë dhe rërë, me gjak dhe ujë të turbullt. Njerëzit duken sikur dalin nga avulli, nga stuhitë e dëborës, nga mjegulla e dimrit; ata errësohen, hedhin hijen e tyre mbi tokën e shkelur e të njomur nga gjaku, dhe më pas zhduken.

Ky roman është një galeri e pasur me portrete gazmore, të sinqertë dhe të guximshëm njëkohësisht, edhe pse lumturia nuk është në anën e tyre... Edhe pse stili dhe struktura e kësaj vepre është e thjeshtë... për shkak të imazheve të vizatuara me kujdes, humorit të hollë dhe zgjidhjeve që u jep situatave të ndërlikuara, lexuesi shpesh herë gjendet në befasi. Ky romani prekëse mbi botën e një adoleshenti, ështe njëkohësisht edhe thirrje për reflektim.

Duke gjurmuar rrjedhën psikologji-ke të marrëdhënies midis një vajze adoleshente dhe mësuesit te saj manipulues, Russell si një shkrimtare e re; i ofron lexuesit një roman të shkëlqyer, gjithepërfshirës, njëkohësisht shënon debutimin e saj shpërthyes letërsi. 2000. Energjike, ambicioze dhe shumë zjarrtë, pesëmbëdhjetë vjeçarja Vanesa Uait përfshihet në një lidhje dashurie me mësuesin e anglishtes Xhejkob Strejn, njëzeteshtatë vjet me i madh se ajo. 2017. Shtatëmbedhjëtë vite me pas, Strejn akuzohet për abuzim seksual nga një ish-studente e tij. Vanesa gjendet përballë një zgjedhjeje të vështirë: të qendrojë e heshtur, në besimin e verbër se si një adoleshente ishte përfshirë me deshirë në këtë marrëdhënie dashurie, ose ta ripërkufizojë veten dhe ngjarjet e së shkuarës së saj.

Romani i Klimacek është njč himn për tolerancën, për pranimin e të tjerëve dhe për nevojën për të mbështetur dhe ndihmuar më të varfërit. Ai është një thirrje për të reflektuar dhe me pak vullnet të mirë, t'i shohim disa gjëra ndryshe. Ndërsa vetë historia është në kohë të errëta; shpirtin i protagonistëve është i paepur dhe me dëshirën për liri... Për shkak të totalitarizmit dhe dhunës, ata lanë atdheun e tyre dhe u nisën në një udhëtim të rrezikshëm në kërkim të lirisë në vende të huaja, ku i duhej të rindërtonin jetët e tyre... Autori i vizaton me realizëm heronjtë e romanit të tij... dhe shpesh nga sfondi i emocional i historisë, lotët mund të të rrjedhin shpesh.

Kështjella e Pendragonit në Uells ka qenë për shekuj me rradhë një laborator magjie, strehë heretikësh, humus i përshtatshëm për diturinë atavike të popullit kelt, seli e Rozakroçeve, mjeshtërve të fundit të mëdhenj të arteve okulte.

Ishte herët kur u largova nga strehorja. Eca ngadalë, pa berë zhurmë, duke i ardhur anës shtëpisë së vjetër dhe duke vështruar drejt dritares së dhomës sate, për të parë nëse ishe zgjuar apo nëse ta kishte ënda të më jepje ndonjë këshillë të fundit. Kisha besim në faktin se e kishe lenë" hapur portën e madhe, në rast se Sonia ishte zgjuar më në fund apo ishte ankuar për kërcitjen e menteshave. Ideja se mund ta kishe harruar më shqetësonte pak.

"Filli", romani i dytë i shkrimtares nga Uellsi Sian Melangell Dafydd me ngjarjet e vendosura në Luftën e Dytë botërore dhe në kohështrirjen pas përfundimit të luftës, nxjerr në pah historitë e ushtarëve të burgosur italianë që u dërguan për punë të detyruar në fermat bujqësore në veri të Uellsit.

Silvio është pesëdhjetë e pesë vjeç, por ndihet më i madh në moshë. I ka ardhur në majë të hundës puna ku po punon prej tridhjetë vjetësh. Ka parë mjaft prej kolegëve të tij të vijnë e të ikin.

Trupi i dekompozuar i një adoleshenteje gjendet nga policia në një fushë. Ajo është përdhunuar dhe torturuar për disa ditë me rradhë dhe më pas është varur. Por ajo nuk është e vetmja Oficerit të policisë Jan Magson, që jeton larg djalit të tij dhe është i pikëlluar nga humbja e bashkëshortes, i është ngarkuar detyra që t'i zbulojë këto raste.

Dhoma është" përmbytur nga terri, vetëm me zor të madh mund të dallohet bardhësia e krevatit dhe gjithçka tjetër është e zezë. Mbas pak duhej të dilte hëna. A do të arrijë ta shohë Drogo, apo do t'i duhet të iki më parë?

Një portret tronditës i nje grupi femrash kurajoze, të gatshme për të rrezikuar gjithçka në një kohë lufte, "Sekreti i Parisit" është' një trillim historik i një niveli të shkëlqyer. Një histori e bukur dashurie e shoqëruar me një mister të ndërlikuar, një histori shumë e detajuar dhe e hulumtuar në mënyre të përsosur, si dhe nje homazh për forcën e shpirtit njerëzor e bën këtë një roman prekës dhe të fuqishëm. Natasha Lester ka qëlluar sërish në shenjë"!

....E ndjeja që po flisnin për mua, por nuk po kuptoja dot asgjë. Renda me vrap, mora një laps e një fletë të bardhë dhe fillova të shkarravis për të kaluar aty gjithçka që unë ndjeja brenda vetes time. Shkarravisja e mbyllja veshët që të mos dëgjoja më asgjë nga të bërtiturat e zhurmat që po më vinin nga salloni...

"Toka e shenjtë" është shkruar nga Alda Merini në spitalin psikiatrik Paolo Pini të Milanos. Ajo e shndërron përvojën e saj të tmerrshme në një ditar intim, të fshehë, me fjale të drejtpërdrejta e pa filter, me mesazh të menjëhershëm, shpesh i mbushur me shëmbëllesa shtazarake. Por, mjeti poetik i lejon Merinit ta ndërrojë realitetin: çmendina, "nji zgavër e madhe" ku dhembja ushton e përphapet mes pacientëve të shtruar, bëhet Toka e Shenjtë, një vend shpëtimi e shëlbimi. Dhembja mbart në vetvete zanafillat e vetëdijes, çlirim i mundshëm e shëlbim. Në këtë kontekst, spitali psikiatrik merr trajtën e malit Sinaj, ku Zoti u beson të sëmurëve te mbyllur "urdhnesat e shenjta" të huaja për njerëzit sepse të pakuptueshme për ta...

Vitet '80-të, pas shtrimit në spitalin psikiatrik, kanë qenë të arta për poezinë e Alda Merinit. Të kësaj periudhe i takojnë dy përmbledhjet-kryevepra: "Toka e shenjtë", botuar në 1984, dhe "Testamenti" në vitin 1988. Por, edhe rreth shtatëdhjëtë poezitë që janë gjendur në letërkëmbimin me Oreste Makrin, bashkë me shumë letra të tjera të poetes drejtuar atij për çështje letrare dhe për probleme mbi jetën e vështire familjare, janë nga më të mirat në krijimtarinë e larmishme dhe voluminoze të saj. Përmbledhja "Pështjellim yjesh", i shton të tjera perla tërësisë së opusit merinian.

Një pjesë e rëndesishme këtij romani, ndryshe nga dokumentat dhe faktet historike, tregon për mënyrën se si funksiononte sistemi nazist dhe se si Shindleri arriti ta manipulojë dhe ta shmangë administratën e tij të frikshme... Edhe pse u arrestua disa herëi dyshuar për tradhëti ndaj kombit, ai i mbushi listat e punëtorëve të tij me emrat e fëmijëve hebrenj të kampit; duke u justifikuar dhe argumentuar në administratën naziste se vetëm duart e vogla dhe gishtat e hollëte tyre, mund të kishin rezultat "në mbushjen e predhave dhe përgatitjen e municioneve luftarake"...

Vokabularis", është romani i parë i shkrimtares së re Aleksandra Nashevska, i botuar fillimisht gjuhën angleze, ku autorja ndërthur botën e fantazisë dhe realitetin në një mënyrë interesante, duke balancuar eksperimenteve të pazakonta vetjake, me një rrëfim të sinqertë dhe emocionale dhe duke na dhënë një histori sa komplekse aq dhe dinamike. Aleksandra Nashevska ka lindur dhe jeton në Shkup. dhe ka mbaruar studimet e larta në degën e letërsisë.

Në histori, ATA, të cilësuar si 'mashtrues financiarë', si 'mendje të ndritura' apo 'gjeni të mashtrimit' janë të shumtë. çdo kohë dhe çdo vend ka 'përfaqësuesit' e tij të shquar. Në format dhe mjetet që kanë përdorur për qëllimet e tyre shpesh janë vlerësuar si 'gjenialë'.

E shkruar nga viti 1905 kryevepra satiro komike e Natsume Sosekit, Unë jam një maçok, është një satirë e marrëzisë së shoqërisë japoneze të klasës së mesme të lartë gjatë epokës Ai është një maçok me zgjuarsi të rrallë, artikulim dhe aftësi të habitshëm që vijon me aventurat e tij në një botë absurde dhe të lodhshme për kotelet, e zhytur dhe e humbur nga komentet dhe marrëzitë dhe e njerëzve që e rrethojnë. Ngjarjet e romanit janë vendosur në Tokio, para Luftës së Parë Botërore. Personazhi kryesor, maçoku (që në të vërtetë është vetë autori) endet nëpër lagje dhe mbledh biseda e histori të ndryshme. Ai ironizon pronarin e tij. marrëdhënien që ai ka me bashkëshorten, fqinjët apo studentët, duke i përshkruar në situata tepër qesharake dhe alegorike shpesh herë ku roman perceptohet si një libër fund e krye i përshkruar nga humori i zi. ...dhe nëse nuk jeni të kujdesshëm gjatë leximit, mund ta konstatoni veten. si piesë e subjektit të këtij libri, si një histori e mrekullueshme e satirës shoqërore, vëzhguar nga sytë e mprehtë të një maçoku. Ky është një libër me një stil tërheqës dhe futet deri në qelizën e një shoqërie vanitoze.