Të ruash paqen në Shqipëri dhe në Kosovë është një vepër që eksploron përpjekjet e bashkërenduara për të rindërtuar dhe modernizuar shoqëritë që kanë shenja nga e kaluara e tyre komuniste, pas trazirave dhe përplasjeve shoqërore. Në Shqipëri, këto përpjekje u rrezikuan nga polarizimi politik, duke përfshirë këtu edhe një përpjekje të dështuar për grusht shteti të vitit 1998 dhe ardhjen e refugjatëve nga Kosova.

Pipi, emri me të cilin thirret Purity Tyler, një vajzë e re në krye të të njëzetave të saj, punon si shitëse telefonash dhe po perpiqet fort që të paguajë kredinë e majme që ka marrë për të kryer studimet e saj universitare. Ajo ka përplasje të shpeshta me të emen, Penelopën, e cila ia mban larg së bijës së shkuarën prej fëmije, madje edhe vetë identitetin, megjithë këmbënguljen e Pipit për të njohur babain e saj natyral. Në Oklend, në qytetin ku ajo jeton dhe në mjedisin ku gjendet, Pipi do të ndeshë një bote të tërë ngjarjesh politike e sociale dhe jetësh njerëzore, një shtjellë të gjithfarë ndodhish, që do të lënë shenja në jetën e saj dhe pjesë e së cilës do të bëhet, jo si një vajzë pasive dhe e shkujdesur, por si e pranishme dhe aktore e kësaj historie të gjatë dhe të pasur, që përtej një rrëfimi të thjeshtë artistik, është edhe një skaner i të vërtetave historike të shekullit që po jetojmë. Autori i mirënjohur amerikan, Jonathan Franzen, pas romaneve të mrekullueshëm "Korrigjimet" dhe "Liria", vjen në shqip me një tjetër sagë të qytetërimit të sotëm, një libër që mezi pret ta mbarosh. I cilësuar nga kritika si një nga rrëfyesit më brilantë të kohës sonë, ai na fton në një magji rrugëtimi artistik, dhe për lexuesin e tij që tashmë e njeh shqip, ky libër është një prag i ri për në botën e pasur dhe të shqetsuar të këtij autori të mrekullueshëm

Thethi është një vendbanim i vogël në luginën e Shalës në Alpet e Shqipërisë së Veriut. Në vijë ajrore, ai nuk është larg nga qyteti bregdetar i Shkodrës, por në realitet është një botë larg. Për të shkuar atje, duhet të kalosh një qafë mali të lartë nëpër një rrugë plot kthesa. Dëbora e thellë e bllokon kalimin nga tetori deri në maj dhe e lë Thethin bukur mirë të izoluar, ndonjëherë për javë të tëra. Edhe pse është një nga skajet më të largët të Europës, Thethi gjithmonë ia ka dale të tërheqë vizitorë. Edith Durhami u ndie si në lëkurën e vet kur e vizitoi luginën në vitin 1908, siç ishin edhe studiuesit austro-hungarezë, Karl Steinmetz dhe Baron Franz Nopcsa, dhe shkrimtarja amerikane Rose Ëilder Lane. Gjatë periudhës së gjatë të regjimit Stalinist, kur Shqipëria u izolua nga pjesa tjetër e botës (1944-1991), fare pak të huajve iu lejua të shkonin në luginë, për shkak të afërsisë me kufirin malazez. Në vitet 1990, zona u shpopullua shumë dhe gjatë dimrit vetëm dy familje mbeteshin në Theth. Vitet e fundit gjërat kanë ndryshuar. Thethi është bërë një vend unik, ende pak i njohur si destinacion turistik për një racë të guximshme udhëtarësh ngjitësit e maleve, alpinistët dhe vizitorët me shpirt aventure. Edhe banorët vendas janë kthyer sërish dhe shumë prej tyre i kanë restauruar shtëpitë, për të shërbyer si bujtina të thjeshta për vizitorët, numri i të cilëve sa vjen e rritet. "Pasioni për Thethin: Parajsa e epërme e Shqipërisë" paraqet bukuritë e Thethit dhe të Alpeve të Veriut të Shqipërisë përmes fotove të fotografit holandez Herman Zonderland. Robert Elsie dhe Gerda Mulder e paraqesin zonën me shkrimet e eksploruesve dhe të udhëtarëve të hershëm në luginë, të shoqëruar me fotografi të vjetra të kohës. Libri plotësohet edhe me rrëfime të shkruar rishtas për luginën sot, për familjet që jetojnë atje dhe për ndikimin e turizmit në atë zonë. Këto tekste të reja, të mbështetura në intervistat dhe shënimet e udhëtimit të Gerda Mulderit në vitet 1995-2013, i shtojnë edhe një ngjyrim personal.