Më 25 maj 1944, dita e fundi e luftës në Litoria, në pauzën midis largimit të gjermanëve e mbërritjes së angloamerikanëve, Diomed Peruci hyn në Bankën e Italisë dhe plaçkit thesarin. Pikërisht këtu nis, thonë gojët e këqija, karriera e rrufeshme si sipërmarrës dhe vetëzhvillimi i gjithe Latinës.Të jetë e vërtetë? Kanali Musolini, për muaj të tërë, linjë e frontit, në Ancio dhe Netun, mund të bëhet sërish siç ishte, strumbullar i bonifikimit pontin. Në një eksod të ri, të shpërngulurit kthehen të popullojnë qytetin e fshatrave përreth. Atmosfera ka ndryshuar, fillon rindërtimi. Megjithatë lufta vazhdon e lëviz drejt Veriut, ndërsa aleatët, me ndihmën vendimtare të brigadave partizane dhe ushtrisë italiane të ringritur, i detyrojnë gjermanët e ushtarët fashistë të tërhiqen. Luftë për çlirim, por edhe luftë civile mizore e vëllavrasëse. Dhe familja Peruci, protagoniste e paharrueshme e sagës së rrëfyer në këto faqe, është rreshtuar në të gjitha frontet e këtij konflikti. Me gjuhën e tij të gjallë dhe të zhdërvjellët, here shpotitëse dhe herë provokuese, gjithmonë e ëmbëlsuar ama nga mëshira humane - "Secili ka arsyet e veta"- Antonio Pennacchi kthehet për të treguar historinë e Perucëve, një familjeje të madhe dhe me shumë degë, pionierë të bonifikimit, më punëtorë që nuk ua ha qeni shkopin, varfanjakë heronj, kopukë të mrekullueshëm dhe gra bujare dhe gazmore. Dhe nëse në pjesën e parë të librit Kanali Mmolini u rizbulua një kapitull i historisë së Italisë në shumë pika e harruar, kjo pjesë e dytë i kushtohet kujtimit të procesit të vështirë të ndërtimit të Italisë demokratike dhe republikane, që do të mbetet në memorien e gjithsecilit.

Kanali Musolini është themeli mbi të cilin qëndron bonifikimi i kënetave Pontine. Në këtë tokë krejt të re, të bonifikuar falë projekteve ambicioze të Musolinit, u vendosën mijëra njerëz që vinin nga Veriu. Përtej kontekstit historik të Kanali Musolini, zbulohet një roman plot jetë të gjalla personazhesh dhe plot humanizëm. Historia fillon në vitin 1926, por kthehet mbrapa në kohë përmes rrëfimit të njërit prej trashëgimtarëve të familjes Peruci, argatë venetë në fund të shekullit XIX, një fis i tërë fshatarësh që vijnë në Agro Pontino. Duke treguar historinë dhe fatkeqësitë e fisit Peruci, përkrahës e simpatizantë të hershëm të fashizmit, Pennacchi na sjell në këtë libër një poemë të madhe epike që tregon historinë e Italisë, përmes rrëfimit të njerëzve të thjeshtë e të përulur, episodeve dramatike dhe ndonjëherë komike, duke përshkruar kështu ngjarje të mëdha historike, pjesë jo shumë të njohura të saj dhe origjinat e kontradiktat e një populli. Histori të vogla  të vërteta të një eksodi të madh historik shpesh të harruar ose të keqkomentuar. Një poemë që në frymën e rrëfimeve të mëdha, gërsheton ngjarje dramatike dhe të habitshme të protagonistëve të saj me ato, jo më pak të trazuara, të një gjysmë shekulli të historisë italiane.