“Rrathë të brendashkruar, ashtu si të gjitha botimet e mëparshme të Rudolf Markut, sjell jehona verbale, sonike dhe ideore prej traditës më të mirë të poezisë refleksive, pa cak gjuhe a kulture. Libri që marrim në dorë ka peshën e një modeli të atletizmit gjuhësor dhe estetik, është një tour de force aludimesh dhe aluzionesh, i ndërton kuptimet e veta me zhdërvjelltësi stilistike, ngaqë autori prej pesë dekadash e koncepton shkrimin e poezisë jo si pauzë meditimi, por si një proces të pandërprerë navigimi në galaksinë e mundësive shprehëse.” Gëzim Basha

Ky doracak është ftesë për një lexim të poezisë, i cili nuk ndalet në leximin e parë, në përshtypjet dhe përjetimet e menjëhershme, por rikthehet dhe kërkon përshtypjet dhe përjetimet që e presin lexuesin pak më thellë poezisë dhe vetvetes. Është ftesë për katër lexime për një poezi: leximin e sipërfaqes, leximin e teknikës, leximin e mendimit dhe të vetes. Kjo metodë zbatohet këtu në shtatëmbëdhjetë poezi të botuara në përmbledhje, revista apo internet në dhjetëvjeçarin e fundit nga poetë të lindur në vitet shtatëdhjetë. Por lexuesi, me ndihmën e këtij doracaku, mund ta zbatojë lehtësisht në poezitë e përzgjedhura vetë. Ky lloj leximi është si filli i Arianës që të çon tek poezia e mirë, sepse vetëm poezia e mirë të zgjon dëshirën dhe nevojën për ta rilexuar

Vepra e plotë e Ungaretti-t përfshinë: Arsyet e nji poezie, Alegria 1914-1919, Ndjenja e Kohës 1919-1935, Dhimbja 1937-1946, Toka e premtueme 1935-1953, Ditari i Plakut 1952-1960, Proverba 1966-1969, Dialog 1966-1968, Të reja 1968-1970, Poezi t'shpërndame, Tjera poezi t'gjetuna.

Dafina Mamusha Roka u lind më 22.06.1980 në Gjakovë. Shkollën e mesme dhe studimet themelore për Gjuhë shqipe dhe letërsi i përfundoi në Gjakovë, ndërsa studimet Master për Letërsi shqipe i ka përfunduar në fakultetin e Filologjisë së Universitetit të Prishtinës. Aktualisht është profesoreshë e gjuhës shqipe dhe e letërsisë në SHMLE "Kadri Kusari" në Gjakovë, ku punon prej dymbëdhjetë vitesh. Krahas mësimdhënies është aktive edhe në fusha të tjera, veçmas në ato që trajtojnë probleme të ndryshme sociale, të cilat prekin qytetin e Gjakovës e më gjerë. Në vitin 2019 botoi vëllimin poetik " Fjalë zemre" (Pegi, Tiranë) vëllim që paraqet pasionin e jetës së autores. Ndërsa në vitin 2020 botoi librin me receta gatimi "Libri i recetave" (Pena, Prizren). Dafina Roka ka punuar edhe si bashkautore në librin shkollor "Libër mësuesi Gjuhë shqipe 6" (Pegi, Tiranë, 2019), i cili përdoret nga mësuesit si libër alternativ. Tani vjen me vëllimin e dytë poetik "Kohë e përgjumur".

Dashuria është maja më e lartë e / ndjesisë njerëzore. / Lum kush e arrin këtë maje dhe di të qëndrojë/ pa u lëkundur aty./ Poshtë kësaj maje merr rrokullimën nëpër/ ndjesi gjithnjë e më të dobëta dhe në fund e /sheh veten në llumin e urrejtjes.

“Poeti e ngre kokën deri në qiell, që të shohë pafundësinë, ndërsa shkencëtarët dhe dijetarët përpiqen ta fusin qiellin brenda kokave të veta, dhe kokat e tyre pëlcasin... Poezia është firma e vetme autentike e qenies njerëzore...” G.K.Chestertoni

Pjesë nga libri: Lakuriq vjen liria,/ në malet siriane/ në kampe refugjatësh,/ me këmbët zhytur mes baltës/ me duar të rrjepura nga të ftohtët dhe/ vuajtjet./ Ajo ecën./ Kalon/ i ngërthehen për krahësh bijtë e saj/ që rrugës bien./ Qan/ por përpara çan./ I këpusin këmbët,/ ajo përpara vazhdon./ Në fyt e therin/ ajo këngën vazhdon.

Janë të pashoqe antologjitë si kjo, e porsasjellë nga Maksim Rakipaj. Përzgjedhja tematike e poetëve shqipëruar është sugjeruar natyrshëm prej ekperiencës së përkthyesit, një ish i përndjekur politik. Kriteri politiko-shoqëror i kësaj përzgjedhjeje, sidoqoftë, nuk ka komprometuar qëllimin e sjelljes në jetë të këtij libri: vërshimin e një poezie të madhe nëpërmjet përkthimesh mjeshtërore. Dhe është pikërisht ky nivel i lartë që i lejon kësaj antologjie të konsiderohet pasurim edhe i kulturës kombëtare shqiptare.

Ky botim i veprave letrare të autorit poet, dramaturg, patriot dhe veprimtar i Rilindjes Andon Zako Cajupit përfshin disa nga krijimtaritë më të njohura të tij: Baba Tomori, Poezi të ndryshme, Baba Musa lakuriq, Fabulat e La Fontenit, 14 vjeç dhëndër, Pas vdekjes, Publicistikë Epistolari...

“Në këtë përmbledhje poetike mendova të sjell në shqip shtatë autorë: Maram Al Masri, Siri (Francë), Jorgos Hronas (Greqi), Gema Bocardo Clavijo (Spanjë), Duska Vrhovac (Serbi), Julijana Velichkovska (Maqedonia e Veriut), Nansi Daneli (Greqi) dhe Zdravka Sheiretova (Българи). Për ngjyrat, stilin, motivet dhe veçoritë që ka poezia e secilit autor veç e veç, po edhe e marrë së bashku, përmbledhjen poetike mendova ta titulloja Ylber ndjesish. Me pasionin për përkthimin, jam përpjekur që këto ngjyra poetike t'i sjell në ngjyrat dhe tingëllimën e bukur të gjuhës shqipe. Shpresoj që shijet estetike që ndihen në gjuhët origjinale të këtyre poezive l'i kem përcjellë po aq natyrshëm edhe në gjuhën tonë.” –Përkthyesi Dashamir Malo

FENIKS?! Ti buzëqeshësh diellit kur ka re./ Ti lutesh hënës kur është veshur në gri./ Të digjesh me shpresën se je feniks/ e të mos ringjallesh dot/ se nuk ka mbetur hi./ Të shohësh sesi digjen e ringjallen/ nga hi i vjedhur/ E mbiquhen feniksë/ Nuk është më risi...

DETI ËSHTË GRUA Deti i mban të gjitha!/ Në bark:/ gjallesat, errësirën, enigmat, intrigat.../ Në shpinë:/ divorcet, dashuritë, mosmirënjohjet trishtimin e qyteteve, mjegullat mendore.../ Sa vështirë të jesh det!/ Det i shpirtit, Det i dhimbjes, Deti është grua!/ Shkon në gjumë me dhimbje, zgjohet në dhimbje / Gjithmonë na pret me buzëqeshje në pëshpëritjet tona/ Vetëm deti e di kur vijnë erërat dhe yjet, / kur qiejt janë të argjendtë dhe të shtresuar, / Vetëm deti e di sa të bukur mund të vijnë agimet, / bashkë me eksitimin nëpër erë të barabelave.

Përzgjedhja e krijimtarisë e sidomos mohimi i një pjese të saj nga ana e autorit është proçesi më i vështirë në studion e tij, i cili dëshmon, nga njëra anë talentin dhe nga ana tjetër përgjegjësinë e tij përpara lexuesit si dhe ç’është më kryesorja, flet për mjeshtërinë e tij artistike. Në rastin e poetes Elvira Malo, ky proçes tregon se krijimtaria e saj poetike nuk është shprehje e ekzibicionit apo e rastësisë, por rrjedhojë e talentit dhe këmbnguljes së saj të gjatë për të ardhur deri te ky libër, për përgatitjen e të cilit, ajo është kujdesur vetë në përzgjedhjen e poezive të saj nga dosja voluminoze, e mbushur për vite me rradhë.

Dy sy që e shohin botën ndryshe nga miliona sy të tjerë, dy veshë që i dëgjojnë zërat e botës, ndryshe nga miliona veshë, një zemër që, ndryshe nga shumë zemra të tjera, rreh me ritmin e kësaj bote, me ecjen e hapave njerëzore dhe, njëherësh, me shpejtë sinë e trupave kozmikë. Një shpirt që jeton çdo çast me poezinë. Një fytyrë që ngryset nga dhimbjet e planetit më shumë se nga shqetësimet e trupit të saj, natyrisht don që të shfaqet ndryshe para gjindjes. - DEMIR GJERGJI

“Me "Eksplozion", vëllimin e tij poetik, Albert V. Nikolla shkrimtar dhe poet shqiptar tejet impresionues, na ofron një sintezë të mendimeve të tij, thënë ndryshe vizionin e tij për Botën. Ka në këtë vargan poezish, një forcë të rrallë, një energji të pazakontë, një entuziazëm dhe dëshpërim shpërthyes dhe, mbi të gjitha, një hapje kozmike mbi jetën që na bën të mendojmë për veprën e vizionarëve gjigantë, siç ishin Arthur Rimbaud (1854-1891), Lautréamont (1846-1870) dhe Ezra Paund (1885-1972). Është një shikim parashikues që autori hedh sa mbi veten, sa mbi shoqërinë në të cilën jeton. Vepra e këtij autori, është një simbiozë e çuditshme, dhe nuk kalon pa më kujtuar gjithashtu Beoëulf, poemën më të madhe epike të letërsisë anglo-saksone, që sipas gjasave është shkruar në mes të shekullit VII gjer në fund të shekullit X, e inspiruar nga tradita orale. Koncepti themeltar i vëllimit "Eksplozion", në analogji me atë që thuhet më sipër, është në të vërtetë një shpërthim dijesh, një shpërthim humori, vullneti i pathyeshëm për të thënë ngjarjet e kohës dhe për të evidentuar ekzistencën në të gjithë format e mundshme. Është gjithashtu një transformacion i shpejtë i një materie poetike që tharmohet fjalë pas fjale, thellësisht të frymëzuara, me dendësi të madhe intriguese.” -ATHANASE VANTCHEV DE THRACY

“Dhe kur herë pas here largohet gjiri i Melpomenës dhe mer lyrën për të kënduar, Haxhiadèmi s'e harón humanistin dhe kështu ëndërat e tija poetike i vesh dëndur me symbolet e mythologjise greke. Këtë na provon LYRA e tij, në të cilën Haxhiademi përmbledh vjershat që ka botuar kohë pas kohe në Austri dhe në Shqipëri. Nga këto vjersha duhet të veçojmë "Nymfat e Shkuminit", qe e nderojnë poezinë shqiptare. Nuk bien poshtë edhe "Nata e Zeze", "Naim Frasherit", "Lufta e Drangojvet me kuçedren". Janë xhevaire që mallëngjejnë. Nymfat, Najadat, Driadat, Zanat, Galatea, Fåtet, Febi, Amazonat, nje botë e tërë e Parnasit helenik popullon vjershat e Haxhiademit dhe bëhet zinxhir për të bashkuar lyrën me tragjedinë në një synthezë, që e vë në dukje poetin dhe dramaturgun humanist të parë të letravet shqiptare të ditëvet t'ona.” -Vango Nirnana (Vangjel Koça), 1940 “Në një volumth me titullin LYRA dramaturgu ynë Etëhem Haxhiademi përmblodhi disa nga vjershat e tij të botuara me kohë të ndryshme. Pa dyshim nga çdo pikëpamje te ky volum na thithin më tepër vargjet e "Nymfavet të Shkuminit", nga ku flakëron për bukuri jeta prrallore e nymfave në viset e bukura shqiptare.” -Gjon Zaveri (Sterjo Spasse), 1941

“Botimi i Antologjisë së Poezisë së Nobelistëve është një arritje dhe befasi letrare... pasurim i mëtejshëm i botimeve, kryepunë e përpjekjeve... Është një qëndresë e bukur te vlerat e përhershme, që prodhojnë vlera, një ngjarje kulturore për lexuesin... 50 autorë nga ata që kanë marrë çmimin më të lartë në botë për letërsinë, që nga fillimi i këtij çmimi e deri më sot, nga të gjithë kontinentet, duke përgasur kështu atë pluhurnajë yllësore, mjegull e mistertë, një ngjitje nën to për në maja, ndërkohë dhe një zbritje mes një ndriçimi tjetër, në metropolet apokaliptike të shekullit XXI...” VISAR ZHITI

Është kënaqësi t'i kesh para vetes poezitë më të mira Horhe Luis Borhesit, Pablo Nerudës, Oktavio Pazit, Ruben Darios Hulio Kortasarit, Federiko Garsia Lorkes, Nikanor Parras, Mario Bene, Alehandra Pizarnikut e shumë të tjerëve, po aq shkëlqyes vargun e tyre e po aq të rëndësishëm për letërsinë e vendeve të tyre, por edhe për atë të përbotshme. Por, kënaqësia më e madhe është kur e merr njeriu lapsin dhe tenton t'i thurë dy a tri fjale për artin e tyre poetik. Pos që është kënaqësi, është edhe ndërmarrje e vështirë. Ç'mund të thotë një shkrimtar i një kulture të vogël, si Jona, për një letërsi të një kulture të madhe, siç është ajo hispanike?! Në fillim ishte ngazëllimi, pastaj interpretimi. Nuk mund të mos ngazëllehesh me penën e mjeshtërve të tillë, të cilët në secilin varg e në secilën fjalë lënë gjurmët e një harmonie dhe të një ritmi që të pushton tërësisht. Një poezi si "Vetëvrasës" (H. L. Borhes) do të donim ta lexonim tërë ditën. Por, ja që poezia e ka fatin të jetë formëshkurtër dhe goditja e saj është e rrufeshme, për dallim prej prozës që mund të të mbajë me ditë të tëra në stuhinë e saj. Për dallim prej romanit që të shëtit në labirintet e tij, poezia vetëm të thotë Ja, ky është labirinti, brenda të cilit duhet të udhëtosh vetë. Hyr, po pate llambë me vete! Këtë ndjesi na i dha leximi i poezisë hispanike, ndjesinë e labirintit, të ndërtuar me shenja gjuhësore, pas së cilave fshihen kuptime e mesazhe të pafundme.

Shkrimtari, gazetari dhe përkthyesi letrar, Albert V. NIKOLLA ka lindur më 16 Nëntor 1968 në Kujtim të rrethit te Matit. Kreu ciklin tetëvjeçar të shkollimit në vendlindje. Ndjek studimet e mesme pranë gjimnazit të qytetit Klos, përgjatë viteve 1983-1987 Në vitin 1990, fillon studimet në Universitetin "Luigj Gurakuqi" të Shkodrës, dega Gjuhë-Letërsi Shqipe. Pas dy vitesh, transferohet ne Fakultetin Filologjik të Universitetit të Tiranës. Përfundon studimet e larta më 4 Korrik 2004. dhe diplomohet në profilin "Literature Moderne”. Autori njihet si njëri ndër shkrimtarët më të talentuar të gjeneratës së revolucionit të viteve '90 të shekullit të kaluar dhe ka botuar 8 libra me prozë, nga të cilët katër janë romane. Ky është botimi i dytë i këtij autori nga Shtëpia Botuese dhe Shtypshkronja ILAR, pas botimit të suksesshëm të përkthimit të romanit më të mirë psikologjik të Georges Simenon "Maçoku".

dashnia dashnia asht e vështirë e mund të mbarojë. a dalim prej saj e duhena diku tjetër?! e nesërmja asht vazhdimi yt flej, e dashtun flej, e dashtun flej e qetë mbylli sytë se asht vonë flej, shpirt flej se vjen realiteti e të han e kam vra nanën teme e kam vra nanën teme me largësinë por askush s'më dënon se unë baj sikur s'kam faj e ajo sikur jeton

Për prozën poetike Nasho Jorgaqi ka lëvruar prozen poetike gjerësisht. Tema e dashurisë zë vend të rëndësishem dhe mendoj se është ajo që ka vënë në lëvizje penën e autorit. Ai vjen me këtë gjini sa të bukur dhe aq elegante dhe është i vetmi që e lëvron atë gjërësisht. Suksesin më të bukur lexuesi e ndjen tek tema e dashurisë, ndaj mendoj se ato janë prozat me të frymëzuara Dhori Qiriazi, Poet