Hana mbas pesëmbëdhjetë vitesh largimi kthehet ne Vlatava në vendlindjen e saj. Fshati do të përmbytet nga baseni i një termocentrali, por... bashkë me fshatin do të përmbyten edhe kujtimet e Hanas. Ngjarjet janë vendosur në mesin e viteve tetëdhjetë dhe në fillim të viteve nëntëdhjetë të shekullit të kaluar... Gjaku i peshkut është për fëmijët dhe prindërit, për dashurinë dhe urrejtjen, për krizat familjare, për gabimet... është një libër që të mëson si të falësh. Në bashkëudhëtimin me këtë libër duhen mbajtur mend dy këshilla të rëndësishme. Këshilla e parë: Tregoni gjithmonë vetëm të vërtetën për gjithçka, në të gjitha rrethanat. Këshilla e dytë: Mos qaj dhe mos u trishto për të shkuarën. Gjithçka që ka ndodhur dhe të mungon i takon një kohe që nuk kthehet më.

Në përmbledhjen e letrave që ia ka dërguar Milena Jesenskës, Franz Kafka zbulon veten më shumë se në cilëndo vepër të tij. Letrat në thelb fillojnë si një korrespondencë pune, por shumë shpejt kalojnë në "letra dashurie" pasionante. Milena Jesenska, një grua e talentuar dhe karizmatike njëzet e tri vjeçe, përkthyese e Kafkës në gjuhën çeke, ishte në gjendje ta njihte gjeniun e ndërlikuar dhe karakterin kompleks të shkrimtarit. Për Kafkën tridhjetë e gjashtë vjeç, Milena ishte "një zjarr i gjallë siç nuk kam parë kurrë ndonjëherë", siç i shkruante botuesit të vet, Max Brod-it. Kafka, pa dyshim që do të kishte dëshiruar që një shpirt i përkushtuar e i devotshëm t'i digjte këto letra, të cilat na e tregojnë atë në tërë intimitetin e pasionit të vet. Dhe ne s'mund t'i jemi tjetër veç mirënjohës Milenës që i ka ruajtur ato për ne.

Pavdekësia rrëfen ngjarje në dy periudha kohore: Në Francën bashkëkohore, Anjeza, e martuar dhe me një vajzë të rritur, ndihet e tëhuajësuar nga i shoqi, e bija dhe motra e saj. Në Vajmarin e shekujve 18-19, Gëtja, tashmë i martuar prej kohësh dhe drejt pleqërisë, përjeton një histori të ngatërruar me Betina Brentanon, njëzet vjet më e re se ai dhe e sapomartuar.

Viki [Viktori] 10-vjeçar është një fëmijë i llastuar dhe i trazovaç i cili jeton në Pragë me mamanë e tij, Hanën, një aktore teatri, e cila përpiqet fort të menaxhojë jetën e saj, duke mos lënë pas dore edhe edukimin e të birit. Asaj i ofrohet të luajë një rol të rëndësishëm në një serial filmik që do të xhirohet larg Pragës. Që të mund t'i kushtohet totalisht këtij roli ajo e dërgon të birin të qëndrojë tek mamaja e saj në fshat, duke mos i marrë në konsideratë kundërshtimet e tij. Viki ndihet i "mashtruar dhe i tradhtuar" njëkohësisht dhe dëshpërohet akoma më shumë nga gjyshja e tij e rreptë, e cila me sa duket është e qarta në kërkesat e saj. Historia rrjedh duke i ndërthurur jetët e këtyre personazheve, ndërsa arrijmë të kuptojmë se marrëdhëniet e ngushta familjare dhe dashuria e ndërsjellë dhe pa kushte përbëjnë një bazament të fortë që të mbështetesh dhe të jep forcë për të përballuar të gjitha sfidat e jetës. "Autorja vërteton të gjitha pikat e saj të forta në këtë roman. Ajo është një psikologe e mirë dhe e njeh botën e personazheve, të cilët janë realë dhe mjedisi në të cilin i vendos ata është mjaft bindës. Gjuha që autorja përdor dhe veçanërisht dialogjet janë brilantë. Petra Soukupova është në kulmin e arritjeve të saj." —Milan Sefl Tydenik Rozhlas "Kjo shkrimtare e talentuar çeke na surprizon përsëri me këtë vepër. Ajo mbetet një vëzhguese shumë e mirë e marrëdhënieve njerëzore dhe shkruan shkurt dhe saktë me një gjuhë që nuk tingëllon aspak artificiale. Petra nuk stërhollohet në figurat letrare dhe "refuzon" që të marrë rolin e gjykatëses së personazheve. Teksti i saj mbart në vetvete një stilistikë të veçantë dhe i njeh mirë rregullat e romanit. Kjo është arësyeja që ky roman të mbetet gjatë në kujtesë" —Lubomir Jasko Knihy na dosah

Romani më i mirë i Kunderës, një radiografi e sistemit komunist në Çekosllovaki. I botuar edhe në shumë vende të tjera të botës ka gjetur pritje shumë të mirë edhe në shqip.