Unë jam Roul Xhefersoni dhe ky është libri im. Tani kam edhe unë ditar si shoku im Gregu. E titullova librin “Ditari i një shoku fantastik” sepse këto janë fjalët që më thotë gjithnjë babi: Roul, ti je një shok fantastik. Edhe pse ky libër është për mua do të gjeni shumë Greg në të, sepse ai është shoku im më i ngushtë. Ndonjëherë prindërit më thonë ca gjëra që më bëjnë të mendoj se ata nuk kanë të njëjtin mendim si unë për Gregun, si përshembull: Neve nuk na pëlqen Gregu. Nejse, shpresoj që libri im t’ju pëlqejë, ngaqë kam punuar shumë për të dhe uroj që t’i pëlqejë edhe Gregut.

Trysnia mbi Greg Heflin sa vjen e shtohet. Mami i tij mendon se videolojërat po ia bëjnë trurin dhallë, prandaj do që i biri ta lërë tastieren dhe t'i hyjë zbulimit "të anës krijuese" të vetes. Dhe, si të mos mjaftonte kjo frikë, po vjen Hallouini dhe frikërat e presin Gregun nW çdo cep. Kur zbulon një qese me çamçakëzë si krimba, i shkrep në kokë një ide. Po sikur Gregu t'i bëjë një surprizë mamit duke xhiruar një film... dhe ndërkohë ai film ta bëjë të pasur dhe të famshëm? Apo këmbëngulja ndaj këtij plani thjesht sa do t'ia dyfishojë telashet? "Ditari i Gregut" vlerësohet nga USA Today, Publishers Weekly dhe New York Times si libri bestseller Nr. 1.

Aktiviteti: Putrat Misioni i Nikit: Të fshehë 7 këlyshët nga 2 prindërit e saj, nga e gjithë shkolla dhe nga vajzat zemërngushtë që është gjithnjë e gatshme për tu hakmarrë!

Rrugëtimi i Nikit drejt famës: ✔ Përballja me Divën ✔ Mosmarrëveshja me shoqet e ngushta ✘ E guximshmja, e cila e fiton famën falë talentit të saj.

Receta për të qenë një katastrofë: 4 përbërës. Shto 2 shoqe dhe dashurinë sekrete. Pjesëtoji me një vajzë të keqe, të gatshme për të shkatërruar Nikin. Përzieji mirë, fërko sytë dhe fillo të qash.

Sot në shkollë ndodhi diçka emocionuese. Berenike fon Bëdekeri krijoi grupin e vajzave të quajtur VAJZAT RREZATUESE. Aty bëjnë pjesë të gjitha vajzat e klasës, përveç meje dhe Shajenit, shoqes sime të ngushtë, kështu që ne u themi gjithnjë Delet acaruese. Por nuk e kemi aspak problem, pasi edhe ne kemi krijuar grupin tonë, LEPURUSHAT EGERSIRA. Duke qenë se dy veta janë shumë pak për një grup, kemi futur në të edhe Paulin bashkë me shtëpinë që ai ka në pemë. E sikur të mos na mjaftonin vetëm DELET ACARUESE tani duhet të merremi edhe me Rokerët. A thua do të na ndihmojë fyelli indian që kam për t'i hequr qafe? Apo do të na ndodhin edhe më shumë gjëra të çuditshme? Aventura e dytë e Sharlotë Petermanit, një ditar mëse gazmor për vajza!

mami & vajza Nje ditar pa stres, pa rregulla per vajzat dhe nenat e tyre. -Mama, a e dini se cila eshte gjeja me qesharake qe i ka ndodhur vajzes suaj? -Vajza, a e dini ju se cili ka qene djali qe i ka pelqyer per here te pare mamit tuaj? Hapni kete ditar per ta njohur njera-tjetren ne nje menyre krejt te re! Ai permban: 1. Keshilla dhe udhezime te dobishme nga nje ekip shkruesish nene-bije. 2. Udhezime praktike per te diskutuar per çdo gje, qe nga shoket dhe shkolla, deri te simpatite e para dhe rritja. 3. Faqe zbavitese per te vizatuar dhe per te bere lista. 4. Shume hapesira te lira per te shkruar per çdo gje qe ju vjen ne mendje.

Ky liber do te plotesohet nga ju. Shkruani mendimet, endrrat dhe pikepamjet tuaja. Do te dilni ne disa perfundime rreth vetes qe nuk ua priste kurre mendja. Çfare prisni? Rrokni lapsin dhe bejeni librin te duket i bukur po aq sa ju.

Tani e dimë mirë,Greg Heffley-i nuk heq dorë nga dredhitë e tij prej përtaci. Dikush duhet t’ia shpjegojë babit të Gregut. Në fakt, Frank Heffley-i mendon t’ia mbledhë rripat të birit dhe e regjistron në skuadra të ndryshme sportive. Sigurisht, Gregu u bën bisht me lehtësi përpjekjeve të të atit për ta ndrequr. Por kur babi i Gregut e kërcënon se do ta çojë në akademinë ushtarake, Gregu e kupton se duhet të bëjë diçka...ndryshe do ta pësojë keq.

Në këtë ditar të veçantë vetëm për djemtë do të gjeni testet e personalitetit, udhëzime për misionet që do të kryeni, si edhe do të shkruani për të fshehtat dhe aventurat tuaja.

Me këtë ditar të veçantë, të fshehtat e zemrës, miqësitë, dashuritë dhe sekretet tuaja do të zgjatin përjetësisht.

Me këtë ditar të veçantë, të fshehtat e zemrës, miqësitë, dashuritë dhe sekretet tuaja do të zgjatin përjetësisht.

Me këtë ditar të veçantë, të fshehtat e zemrës, miqësitë, dashuritë dhe sekretet tuaja do të zgjatin përjetësisht.

Me këtë ditar të veçantë, të fshehtat e zemrës, miqësitë, dashuritë dhe sekretet tuaja do të zgjatin përjetësisht.

Ticiano Ferro, është pesëmbëdhjetë vjeç kur vendos t’ia besojë mendimet e tij një ditari. Është një ditar si ai i shumë djemve të moshës së vet: shkolla, shokët, dashuritë e para, pasioni për muzikën. Ama, forca me të cilën ngulmon të ndjekë ëndrrën e tij për të realizuar një album, është jashtë së zakonshmes. Me ta arritur, Ticiano godet në shenjë. Gjithçka merr me të shpejtë: njëkohësisht me emocionet e koncerteve dhe habisë për adhuruesit e shumtë, fillojnë edhe ëndrrat e këqija, vetmia gjatë udhëtimeve dhe nëpër dhomat e hoteleve, frika se mos nuk do të jetë në lartësinë e duhur. Duket sikur që nga ai çast, Ticiano zë të përjetojë një dyzim: nga një anë talenti që gëlon e zhvillohet, bashkëpunimet me yjet më të mëdhenj italianë dhe ndërkombëtarë, shpërblimet nga publiku, nga kolegët dhe kritika, turmat e adhuruesve, ndërsa nga ana tjetër ndjesia e një vetmie të pazakontë, e një malli të pashlyeshëm, e largësisë nga familja ( para të gjithëve nga Flavio, i vëllai) dhe nga miqtë në Latina. Për të nuk ka prehje. Kurrë. Si një sizmograf i ndjeshëm, në këtë ditar, Ticiano shënon me besnikëri emocionet dhe gjendjet e tij shpirtërore. Me çiltërsi të dhimbshme, por edhe me shumë kërshëri, humor dhe me një ndjesi zhgënjimi aspak të zymtë, ai rrëfen faqen tjetër si të suksesit, ashtu edhe të vetvetes, pa patur frikë se do të duket i brishtë, se do të tregojë zona të errëta, kundërshti dhe shqetësime. Në fund të këtij bashkëbisedimi të apasionuar me veten dhe me publikun e tij, lind, ndofta, edhe një ndërgjegjësim i ri. “Askush nuk do ta kuptonte kurrë, por më duket se po të zgjohesha dhe të shihja që nuk do të kisha më sukses, gjëja e parë që do të bëja do të ishte se do të përfitoja menjëherë. Do të dilja në qendër në orarin e pikut, do të bëja zullume, do të shihja njerëzit në fytyrë, nuk do të shmangia vendet e tejmbushura, nuk do ta vrisja mendjen gjithnjë dhe vetëm për atë që ndodh brenda meje, por edhe për atë që ndodh jashtë…”