Nëse ka diçka që më ka ndjekur pas terë jetën, edhe në kohë fatkeqësish, edhe në kohë suksesi, është pikërisht dashuria për Atdheun. Jeta në demokracinë amerikane më bëri të reflektoj mbi shumë gjëra. Kuptova që nuk duhet të hakmerremi për të shkuarën, por të punojmë për të ardhmen, të ndihmojmë përparimin dhe mbarëvajtjen e Atdheut tonë, çdo shqiptar duhet të pyesë veten ç'ka bërë dhe ç'duhet të bëjë për Shqipërinë dhe Kosovën. Së bashku kemi shumë për të bërë..

Mirëserdhe e dashur Valbona! " - Si të kam gjyshi?" - Mirë jam, braktisa zyrën dhe të prisja ty se më mori malli!

Gënjen kush thotë se moria e punëve e pengon që t'u dedikohet studimeve; shtiret se ka shumë punë, i shton ato, ndërsa punë ka vetëm me veten. Une jam i lirë, Lucilio, jam i lirë dhe kudo që gjendem jam zot i vetes. Unë nuk u dorëzohem punëve, tregohem i gatshëm për to dhe nuk kërkoj justifikime për të humbur kohë. Dhe kudo që të gjendem, kridhem në mendimet e mia dhe meditoj mbi diçka të dobishme. Kur u dedikohem miqve, nuk largohem nga vetja; dhe nuk e shkoj kohën me ata me të cilët më kanë lidhur rrethanat ose ndonjë detyrim prej postit tim.

Wabi sabi është filozofia japoneze që tregon se të gjitha gjërat janë të papërsosura, të papërfunduara dhe të përkohshme - ashtu sikundër duhet të jenë- dhe që përfshin të gjitha aspektet e jetës, nga kreativja te spiritualja. Wabi Sabi: Urtësia e papërsosurisë përshtat këtë koncept në kontekstin e jetës së përditshme dhe ofron ide se ku ta gjejmë atë, si ta shohim, përqafojmë dhe inkorporojmë në përditshmërinë tonë. Ky libër do t’ju ndihmojë të zbuloni që ju dhe jeta juaj e papërsosur jeni shumë më të mirë sesa mendoni dhe që pranimi i këtij fakti ju çon drejt një jete të lumtur dhe të përmbushur. Andaj. jini personi më i papërsosur që mund të jeni!

Të rrallë janë poetët e shqipes, të cilët e shohin botën me një shqetësim kaq të rafinuar, me një ndjeshmëri që shpesh-herë kap paroksizmin dhe që kanë me Vdekjen një afëri kaq të natyrshme. Nga kjo afëri ngjizen imazhe poetike drithërues dhe me nje fuqi të rrallë. Bjemë ndesh me një harmoni të epërme, ku ngjyra, tingulli dhe kuptimi i fjalës rrjedhin njëherësh dhe mbeten të paharrueshme.

Quanta orrore puo creare una guerra? Quanta dolore? Non solo vengono capovolti gli equilibri di intere Nazioni, a essere stravolte sono soprattutto le famiglie e le persone che le compongono. Ce chi perde un figlio, un marito, un amore... E quello che succede nella vita di Ann, quando la notizia dell'inizio del conflitto raggiunge la sua famiglia... Ma possono questi cambiamenti portare anche qualcosa di buono, di puro?

Jeta është shumë e bukur, nëse nuk lejoni asnjë në tokë t'ju nxijë qiellin që keni mbi kokë. Riskun tënd askush nuk ta merr dot, e jotja do të gjejë dhe qofsh milje larg. Çfarë është caktuar për ty në këtë botë, mes qindra ecejakeve, tek ti kthehet prapë.

Pasi kisha shkruar pjesën më të madhe të këtij libri, vura re se dilte shumë i vëllimshëm për shkak të përfshirjes së të dhënave dokumentare, të cilat nuk njiheshin prej lexuesve. Prandaj mendova për një zgjidhje tjetër dhe më 2005 botova një libër Kristoforidhi përmes dokumentimit. Aty janë përmbledhur punimet që kisha përgatitur deri atëherë, kushtuar këtij rilindësi, ndërsa pjesa e dytë përfshin 209 dokumente, shumica të pabotuara më parë. Më pas, më 2017, botova vëllimin thesaret për gjuhën shqipe të Shoqërisë Biblike 1815 - 1883, ku janë përkthyer trefishi i atyre dokumenteve. Kjo më mundësoi që të mos citoja të gjitha dokumentet, mbi të cilat mbështet ky libër dhe kështu u lehtësua mjaft shtjellimi.

Berta Isla është martuar me Tomasin duke menduar se e njeh prej kohësh, madje e bindur se është ai që nuk di shumë gjëra prej saj, që nuk e di se ajo e ka humbur virgjërine me një tjetër burrë. E pra, në të vërtetë është pikërisht Tomasi i mirë e i parashikueshëm që fsheh sekretin më të madh e më tronditës. Askush më mirë se Marias nuk di ta rrëfejë anën e errët e po aq edhe të ndritshme të dashurisë, askush më mirë se ai nuk e di që çdo zemër që rreh është një mister, edhe për zemrën që i rri pranë.

Mbi degë të bukura, me lule plotë, janë zvarritur gjer në tokë. Dallëndyshet gjithë gëzim, Me vrap rendnin mbi lëndinë.

Cila është skuadra që ka fituar më shumë kampionate botërore? Cili është roli më i përshtatshëm për ty? Si mund ta përmirësosh teknikën tënde? Nëse futbolli është pasioni yt i madh, atëherë ky është libri që bën për ty! Kampionët më të mëdhenj do të të shoqërojnë mes faqeve, duke të zbuluar shumë gjëra që ngjallin kureshtje dhe hile të vockla për t'i zbatuar në fushë?

Përralla e famshme e George Orwell dhe portretizimi satirik i politikës, e bëri autorin një figurë të urryer për komunistët europiane, por ndihmoi, gjithashtu, të gjithë qytetarët që kerkojnë drejtësi dhe barazi, të kuptojnë rreziqet që mbartin revolucionet e shkuara keq. "Një libër shumë i keq, por shumë i mençur", e cilësoi Simone de Beauvoir, ndërsa CIA, fshehurazi, sponsorizoi prodhimin dhe shpërndarjen e një filmi vizatimor të mbështetur te ky roman, si përpjekje subversive kundër bllokut komunist.

Udhëtim në Venecie, apo udhëtim me Venecian? Manja, Ifigjenia dhe Penelopi aty gjenin strehë sa herë që në jetën e tyre vinte një ndryshim i papritur apo një ngjarje e pakëndshme. Në atë sallon, që ngjante si i një tjetër epokë, të ulura nepër kolltukë të larë me ar, pinin çaj me filxhanë prej porcelani dhe, së bashku me Venecian e tyre të dashur, udhëtonin me mend në Qytetin e Dozhëve... Atëherë çdo gjë dukej më e lehtë. Zemrat hapeshin, buzët flisnin dhe sytë lotonin...

Një këndvështrim i ri i konceptit të shumëperdorur dhe shpesh të keqkuptuar të karmës, i cili na drejton në rrugën e duhur për të gjetur lumturinë dhe ekuilibrin. Çfarë është karma? Shumë njerëz e perceptojnë ate si një peshore për të mirën dhe të" keqen, për virtytin dhe mëkatet. Mekanizmi që përcakton se nuk mund t'u shmangemi pasojave të veprimeve tona. Në të vërtetë, karma nuk ka të bëjë aspak me shpërblimin dhe ndëshkimin. Karma do të thotë thjesht dhe vetëm veprim: veprimi yt, përgjegjÇsia jote. Ajo nuk është një sistem i jashtëm i "krim dhe ndëshkim", por një cikël i brendshëm, i gjeneruar nga vetë ju. Akumulimi i karmës përcaktohet vetëm nga qëllimet tuaja dhe nga mënyra se si reagoni ndaj asaj që ndodh rrotull jush.

Për parashkollorë 3 - 4 vjeç.

Për ciklin parashkollor 4 -5 vjeç.

Ka ditëlindjen lepurushi Ka ditëlindjen lepurushi, katër vjet i mbushi. shkruan ftesa pa përtuar nëpër fleta lakre dhe në postë i hedh pas darke, për të lajmëruar gjithë miqtë rreth e rreth. Mirëpo, nga ç'po sheh, askush s'erdhi për vizitë e bile as dhitë, që vinin çdo ditë. shumë vonë e mori vesh, e s'është për të thënë, kec - postieri, një nga një, ftesat kishte ngrënë.

Gjërat e shkruara këtu janë të bazuara në shkencë, por në fund të fundit janë trillime edhe kur përmenden vende dhe subjekte të vërteta. Disa detaje janë inspiruar nga vepra të tjera fantastiko - shkencore, por kjo nuk i bën plagjiat sepse pjesa tjetër e tregimit, dhe mesazhi përfundimtar që synohet të jepet është tërësisht i ndryshëm prej tyre. Ngjashmëritë me persona të vërtetë të disa prej karaktereve në këto tregime nuk janë të rastësishme sepse ato personazhe, ose detaje të caktuara të tyre janë frymëzuar nga fytyra, pafytyrë, dhe dyfytyrësh, që autori i këtyre tregimeve i ka takuar ose për të cilët din përmes mjeteve të komunikimit dhe informimit.

“Nuk do ta harronte atë grua të mirë, që i buzëqeshte dhe i ledhatonte kryet me dashuri. E kishte parë më në fund filmin, i kapluar nga emocione të forta, pa i përmbajtur lotët duke iu betuar vetes se do të bëhej shkrimtar i madh. Kur dolën nga kinemaja ajo e nxori nga fustani dhe i dha një dackë në fytyrë duke e sharë me fjalë të ndyra. Ai nuk e kuptoi pse u soll ashtu dhe menjëherë, nga Aleksandër Dyma apo Çarls Dikens që ëndërronte të bëhej, iu duk vetja si një zgjebarak i pa fat. E qëlloi me gurë pajtonin me tetë kuaj që e mori atë nxitimthi teksa mblidhte rreth kofshëve fustanin e saj të madh me një" gjest prej mbretëreshe Mari Antuanete, apo Mari Stjuart, siç e përfytyronte i nxitur nga leximi i romaneve francezë apo anglezë që ia kishin kripur trutë.

“…Personazhet e Ylli Pangos i gjen kurdoherë nën një diell që kur perëndon tingëllon më fort dhe flakërimi i tij të mbërthen në vend, kudo qofsh, ndërsa ajri i trëndafilave blu të ngacmon fort dhe të gjaillëron dhe me hijen e tyre duan të shkëputen nga ai realitet molisës, i zbehtë dhe i pazoti të kthente rrotën e historisë pas, pa berë kushedi çfarë, veçse shihen e s'ngopen me nëri-tjetrin, ashtu, me ironinë e zakonshme e plot përfillje.” - Ç’kohë e ndyrë! – thonë nëpër dhëmbë. Dhe nuk e prishin terezinë. Katër a pesë piktura, disa peisazhe, një portret, zverdhin në ngrohtësinë e transplantit të paganinit.