"...Kombinimi i saj i të folurit të drejtpërdrejtë me zgjuarsinë natyrale, do të mirëpritej në çdo kohë; por tani, kur poezia përpiqet më kot të dalë nga ngërçi, kur nuk ka më as grupime e as individë, por vetëm, në njërën anë, grupime ose individë pa kurrfarë talenti që vetëm mbështesin njëri- tjetrin dhe nga ana tjetër, kandidatë për zëdhënës të këtyre grupimeve, kjo mirëpritje bëhet e domosdoshme... Poezi të tilla që vijnë si rezultat i një nevojë të brendshme të përzier me imagjinatë, që në dukje s'pyesin fare për lexuesin apo kritikën dhe që sigurisht që nuk u bëjnë fresk atyre, të qarta dhe në masë të madhe të pasforcuara— e çojnë Lleshanakun afër poetëve të mëdhenj të Evropës Qendrore dhe Lindore, si: Ahmatova, Herbert, Holub, Szymborska, Zagajewski..." - Michael Hofmann: "Mbi Luljeta Lleshanakun"; LONDON REVIEW OF BOOKS, Vol.41,No. 7, Prill 2019 "...'Hapësira negative është gjithmonë pjellore.' Kur hapim portën e traumës, ndeshemi me një zë të butë dhe inteligjent, me histori që i japin kuptim ekzistencës së përbashkët të njerëzimit, që i rikthejnë asaj dinjitetin. Në një botë të përçarë nga tmerri dhe dhuna, poezia e Lleshanakut është pafundësisht emocionuese, duke na zbutur ne, qytetarët e saj..." - Citim nga fjala e jurisë së çmimit ndërkombëtar "GRIFFIN 2019", Kanada

"800 hapa larg Venerës" është rrëfim i jetës së Kristoforit nëpërmjet shpirtit të tij, pas vdekjes së parakohëshme. Shpirti ndahet nga trupi i tij dhe nis jetë të re në natyrë, nëpër shkurre, shtylla, pemë. Shtegëtimi i shpirtit është rikujtim elegjiak, sarkastik i jetës tokësore që ka pasur Kristofori: historitë e tij të trishta në kuadër të jetës së dikurshme sociale e familjare. Në pyll, shpirti i Kristoforit gjen trupin e një vajze të re, vrarë nga dikush, ai qëndron pranë trupit të vajzës për ta pritur shpirtin e saj derisa të dalë në sipërfaqe, për t'u shoqëruar më të, për t'u bashkuar në miqësi, në dashuri. Ndërkohë malli për dy djemtë e tij e kthen në qytet, sa për t'i parë. Kështu ai dyzohet, ngatërron shenjat e rrugës së tij të kthimit. "800 hapa larg Venerës" është rrëfim prekës, meditim i fuqishëm për jetën, humor i zi për dashurinë, për erosin, për vdekjen dhe përjetësinë.

Eqrem Basha lindi më 15 nëntor 1948 në Dibër. Në vitet 1967-1971 studioi gjuhë dhe letërsi shqipe në Universitetin e Prishtinës. Në vitet 1972-1973 punoi në gazetën Rilindja dhe shkroi kryesisht për artet figurative, kritikë për film e televizion. Nga janari i vitit 1974 deri më 5 korrik 1990 (kur u përjashtua me dhunë) punoi në TV Prishtina. Në vitin 1994, bashkë me G. Bobin, R. Ismajlin dhe Sh. Maliqin, themeloi shtëpinë botuese Dukagjini, ku edhe sot është redaktor përgjegjës. Shkruan tregime, romane, vjersha, ese, skenarë për film e TV, pjesë skenike, radiodrama dhe kritikë për artin figurativ. Përkthen nga frëngjishtja, italishtja dhe nga gjuhët sllave. Në letrat shqipe debutoi në vitin 1971 me vëllimin e tregimeve Shëtitje nëpër mjegull. Po këtë vit botoi dhe librin me poezi, Opuset e maestros. Pasuan dhjetë libra me poezi, katër me tregime dhe katër romane (Dyert e hesbtjes, Alpinisti, Lakorja e Ik'sit, Varrë). Në vitin 1999 prestigjiozja frënge Fayard botoi librin me tregime Les ombres de la nuit, ndërsa përmbledhje me poezi iu përkthyen serbisht, polonisht (Seyni), anglisht (Nju Jork), frëngjisht dhe esperanto. Anëtar korrespondent i Akademisë së Shkencave dhe të Arteve të Kosovës u zgjodh në vitin 2001, anëtar i rregullt në vitin 2004.

“Me këtë "ngarkesë"jashtëletrare, por me nxitje të padiskutueshme artistike, në vitin 1984 i shkrova këto tre rrëfime për vendlindjen, një triptik ose një trilogji e vogël, ku ishin përfshirë tri kohë, të cilat lidheshin mes veti përmes një ambienti me përthyerje të mëdha mitike, historike dhe bashkëkohore. Dhe derisa koha mitike, koha që kishte prodhuar legjendat kalorësiake për mua dhe vendlindjen time ishte kohë e mrekullive të paarritshme, koha historike ishte një zhgënjim i madh, sepse kishte lënë pasoja të pariparueshme në jetën e njerëzve, duke i tjetërsuar ata, madje duke i bërë që të jetonin si somnabuj në një realitet të paqenë, i cili vazhdonte të hijezohej nga memoria mitike, e kthyer në një realitet të dytë, duke marrë njëkohësisht atribu-tet e refuzimit të realitetit aktual tërësisht të pamundshëm. Gjithnjë kam pasur përshtypjen se paraardhësit e mi, siç ndodh zakonisht, jetonin më mirë në një botë mitesh dhe legjendash, sesa në një botë reale, ose, që afërsisht mund të jetë e njëjta gjë: i krijonin mitet dhe legjendat për të kompensuar mungesat e mëdha të një realiteti refuzues.” Mehmet Kraja (pjesë nga parathënia)

Ilustrimet mahnitëse zbulojnë mrekullitë e gjithësisë, që nga shpërthimi i madh dhe vrimat e zeza deri tek udhëtimet kozmike. Bëni një udhëtim në thellësitë shpërthyese të një supergjiganti të kuq. Zbuloni planetët dhe hënat e pabesueshme që përbëjnë Sistemin Diellor. Hidhni një sy brenda anijes kozmike, kostumit kozmik dhe stacioneve hapsinore për të parë se si funksionojnë ato.

Deni Dingëlli- i rrezikshëm për fqinjët dhe kërcënim për kafshët e tyre shtëpiake- është rikthyer! Ndodhi që, duke provuar nëse funksiononte apo jo shpikja e tyre më e re, rrezengrirësi, ndordhi kameleoni fitues i disa çmimeve të zotit Nesbit. Kështu, “për të mësuar disiplinën”, Deni dhe Persi dërgohen të ndjekin kursin e xhuxhicusë... OPALA! Në vend që të ndodhë kjo, ndodh që të vihet në provë të rëndë miqësia mes tyre. A mundet që ndërtimi i robotit shpartallues më të fuqishëm në botë ta rikthejë miqësinë mes tyre?

Si t’ia bësh për të fshehur një operacion spiunazhi supersekret? Mund të përdorësh pushimet e mërzitshme familjare “për t’i maskuar”! (S’do mend). GTSH është banda e re e muzikës super e paparë e Surrathekurit, ndaj Deni dhe Persi janë të vendosur të imitojnë idhullin e tyre e ta tundin. Jo vetëm ata, por e gjithë shkolla çmenden pas tyre. Me betejën mes bandave muzikore, që pritet të zhvillohet, ata gjenden përballë sfidës më të madhe në jetë. Vallë, a do t’ia dalin mbanë, apo do t’i dalë tymi kësaj pune.

“Pas një leximi plot ëndje dhe vëmendje, në çastin që e mbarova përkthimin e Qasje artit poetik të Aristotelit nga Anton Nikë Berisha, disa mendime m'u përvijuan vetvetiu në mendje. Përkthimi në fjalë i këtij gurthemeli të artit poetik botëror, ka përparësinë madhore se është bërë me përkushtim, dije të thella dhe duke përdorur metodën krahasuese, mes disa përkthimeve të mëparshme prej gjuhëve të ndryshme që Anton Nikë Berisha me të drejtë i ka përmendur, por edhe seriozitetin e tij të dëshmuar si njeri i gjuhës dhe kujdesin e skajshëm për ta prurë sa më pranë burimores këtë vepër. Kjo më pëlqeu edhe më shumë, duke qenë një veçori e përkthimit të tij, që duke e sjellë sa më kuptueshëm në shqip, 2300 vite pas shkrimit të kësaj vepre, ai ka ruajtur gjithsesi frymën burimore, tiparet dhe formën e vetë Aristotelit, sepse përndryshe vepra do të ishte padyshim e përçudnuar (si ndodh shpesh në përkthimin e klasikëve të lashtësisë), duke humbur përmbajtjen dhe tingullin e saj të mirëfilltë. Është këndshëm kur vepra ndihet e lashtë, edhe kur e lexon në 2020, po sërish është e kuptueshme, e kjo është merita e veçantë e këtij përkthimi. Qasje artit poetik rrjedhimisht do të përbëjë ndoshta një pikënisje, një udhëzim për përkthyes të tjerë, që duan të lëvrojnë letërsinë antike.” -Elvi Sidheri

Të gjitha përgjigjet për pyetjet dilematike që ngremë rreth vetës në lidhje me lirinë e medies, do t'i gjejmë në këtë libër. Madje dhe rastet konkrete në lidhje me fabrikimin e bindjeve të publikut, përmes propagandës mediatike. Ky libër i dy prej autorëve mjaft të njohur sot në botë, Edward S. Herman dhe Noam Chomsky, analizon se mediet: "janë institucione ideologjike efektive dhe të fuqishme, që kryejnë një funksion propagandistik mbështetës të sistemit, duke u mbështetur në forcat e tregut, në supozime të brendshme dhe vetëcensurë, dhe pa detyrim të hapur, me anë të modelit propagandues të komunikimit". Në vendet ku levat e pushtetit janë në duart e një burokracie shtetërore, kontrolli monopolist mbi medien, shpesh i plotësuar nga censura zyrtare, e bën të qartë se mediet u shërbejnë skajeve të një elite dominuese. Është shumë më e vështirë të shihet një sistem propagandistik në punë, kur mediet janë private dhe kur mungon censura zyrtare. Kjo është veçanërisht e vërtetë atje ku mediet konkurrojnë në mënyrë aktive, sulmojnë në mënyrë periodike dhe ekspozojnë keqbërjet e korporatave dhe të qeverive, dhe e portretizojnë veten në mënyrë agresive si zëdhënëse të fjalës së lirë dhe të interesit të përgjithshëm të komunitetit. Ajo që nuk është e dukshme (dhe mbetet e padiskutuar në media) është natyra e kufizuar e kritikave të tilla, pabarazia e madhe në komandimin e burimeve dhe efekti i saj si në qasjen në një sistem të medieve private, ashtu edhe në sjelljen dhe performancën e saj.

Botimi i pestë i "Neurologjia dhe Neurokirurgjia të llustruara" është përditësuar dhe rishikuar tërësisht, veçanërisht aty ku ka patur zhvillime në kuptueshmërinë e patogjenezës së sëmundjeve neurologjike dhe në menaxhimin neurologjik dhe neurokirurgjik të pacientëve. Libri përmban udhëzues klinikë aktualë, përfshirë rekomandimet nga Instituti Kombëtar për Shëndetin dhe Përsosmërinë Klinike (NICE) i Mbretërisë së Bashkuar. “Neurologjia dhe Neurokirurgjia të llustruara" është ideal për studentët e mjekësisë dhe mjekët e rinj. Dhënia e shumë informacioneve në mënyrë të qartë dhe me pak fjalë, por gjithëpërfshirëse, shoqërohet me ilustrime të qarta, që mbahen mend lehtësisht, duke ndihmuar qartësimin e disa temave në fushën mjekësore, të cilat studentët i shohin si të vështira dhe të pamundura për t'u përvetësuar. Thjeshtësia dhe qartësia e diagrameve të këtij teksti e përcjell informacionin në mënyrën më të memorizueshme se çdo tekst konkurrent.

Fatos Tarifa është Profesor i Sociologjisë dhe i Marrëdhënieve Ndërkombëtare në Universitetin Europian të Tiranës dhe anëtar i Akademisë Shqiptare të Arteve dhe Shkencave. Ai ka fituar gradën PhD nga University of North Carolina, Chapel Hill (SHBA) dhe ka qenë ambasador i Shqipërisë në Mbretërinë e Hollandës dhe në Shtetet e Bashkuara të Amerikës. “Fatos Tarifa është një ndër studiuesit më interesantë dhe me kreativë të kohës sonë. Unë do ta rendisja atë pothuaj mbi të gjithë studiuesit e tjerë të brezit të tij që kam njohur nga Furopa Lindore....Tarifa ka një sens shumë të fortë bindës për probleme të rëndësishme teorike dhe empirike, si edhe imagjinatën sociologjike për t'i trajtuar ato në një mënyrë të re dhe kreative. Unë nuk kam dyshuar asnjëherë se komuniteti ndërkombëtar i shkencave sociale një ditë do ta njohë Fatos Tarifën si një influencë shumë të rëndësishme. Ne në Perëndim e kemi kurorëzuar atë si sociologun shqiptar më të shquar....Unë besoj se ai do të krijojë studime mbi Shqiperinë dhe Europën Lindore të cilat do të mbahen mend dhe do të përbëjnë një kontribut jetëgjatë në historinë e ideve” -Prof. Barbara HEYNS, New York University “Situatat dhe talentet e Dr. Tarifës janë të rralla. Unë qëllimisht e evitova fjalën 'unike', pasi ka edhe të tjerë që, si sociologë dhe diplomatë, janë gjendur në një pozitë të ngjashme për të vëzhguar, komentuar dhe përdorur imagjinatën sociologjike siç ka bërë ai. Kjo, natyrisht, në asnjë mënyrë nuk i ul vlerën arritjeve të tij. Përkundrazi, po të shohësh disa nga individët që i përkasin këtij grupi të vogël njerëzish, kontributet e Fatos Tarifës spikasin akoma më shumë si të jashtëzakonshme.” -Prof. Jay WEINSTEIN, University of Miami

“Fatos Tarifa është një ndër studiuesit më interesantë dhe më kreativë të kohës sonë. Unë do ta rendisja atë pothuaj mbi të gjithë studiuesit e tjerë të brezit të tij që kam njohur nga Europa Lindore....Tarifa ka një sens shumë të fortë bindës për probleme të rëndësishme teorike dhe empirike, si edhe imagjinatën sociologjike për t'i trajtuar ato në një mënvrë të re dhe kreative. Unë nuk kam dyshuar asnjëherë se komuniteti ndërkombëtar i shkencave sociale një ditë do ta njohë Fatos Tarifën si një influencë shumë të rendësishme. Ne në Perëndim e kemi kurorëzuar atë si sociologun shqiptar më të shquar....Unë besoj se ai do të krijojë studime mbi Shqipërinë dhe Europën Findore të cilat do të mbahen mend dhe do të përbëjnë një kontribut jetëgjatë në hisrorinë e ideve.” -Prof. Barbara HEYNS, New York University “Situatat dhe talentet e Dr. Tarifës janë të rralla. Unë qëllimisht e evitova fjalën 'unike', pasi ka edhe të tjerë që, si sociologë dhe diplomatë, janë gjendur në një pozitë të ngjashme për të vëzhguar, komentuar dhe përdorur imagjinatën sociologjike siç ka bërë ai. Kjo, natyrisht, në asnjë mënyrë nuk i ul vlerën arritjeve të tij. Përkundrazi, po të shohësh disa nga individët që i përkasin këtij grupi të vogël njerëzish, kontributet e Fatos Tarifës spikasin akoma më shumë si të jashtëzakonshme.” -Prof. Jay WEINSTEIN, University of Miami

Epoka e armëve autonome ka mbërritur. Sot për sot, në të gjithë botën janë të paktën tridhjetë shtete që kanë armë, të cilat mund ta kërkojnë dhe shkatërrojnë objektivin armik në mënyrë të pavarur. Paul Scharre, një nga ekspertët kryesorë për luftën e gjeneratës së ardhshme, i përshkruan këto sisteme armatimi me teknologji të shkallës së lartë me një gjuhë të kuptueshme për këdo, duke nisur që nga droni "Harpy" i Izraelit e deri tek anija robotike amerikane "Gjahtari i Detit", e destinuar për të gjurmuar nëndetëset. Në këtë libër, autori nuk lë pa analizuar edhe çështjet etike e ligjore që kanë të bëjnë me përdorimin e këtyre armëve. "Një libër i shkruar me zgjuarsi, ku tregohet se çfarë do të ndodhë me luftërat e ardhshme" (Bruce Schneier), Ushtria e askujt ngërthen historinë ushtarake, politikën globale dhe shkencën e fjalës së fundit për të nxjerrë në pah pasojat që mund të shkaktojë përdorimi i këtyre armëve, nëse lihen të lira të marrin në mënyrë të pavarur vendime për jetën ose vdekjen. Duke qenë dikur vetë ushtar, Scharre na tregon me fakte se ne duhet të përqafojmë atë teknologji, e cila do të mund ta bënte luftën më precize dhe më humane. Por, kur vjen puna për të zgjedhur midis jetës dhe vdekjes, atëherë zemra e njeriut është e pazëvendësueshme. "Një nga librat më interesantë që kam lexuar ndonjëherë mbi çështjet ushtarake." -THOMASE RICK, NEW YORK TIMES, PËRSHTYPJE PËR LIBRIN. "Një libër që duhet lexuar nga kushdo që interesohet për Inteligjencën Artificiale dhe luftën e së ardhmes." -TASK&PURPOSE "Një parashikim i kthjellët dhe i besueshëm mbi automatizimin e fushës së betejës, i cili shumë shpejt do të karakterizojë konfliktet e ardhshme ushtarake". -SCIENCE

“Me këtë libër, Prof. Tarifa na kujton një faqe pothuaj të harruar të historisë së kryeqytetit shqiptar, kur, edhe pse në kushtet e diktaturës, Tiranës i dha vulën e vet një brez i ri, i etur për dije, për kulturë dhe për komunikim. Koha e shkurtër e lirisë në diktaturë nuk është thjesht një përmbledhje kujtimesh e përshtypjesh për Tiranën dhe për rininë e saj të viteve 1960-1970. Ky vëllim përmban analiza të holla sociologjike të dukurive sociale e kulturore, që karakterizuan jetën e kryeqytetit në atë periudhë. Ai përshkohet nga një humanizëm vibrant, duke ngacmuar te lexuesit, sidomos te lexuesit 60-70 vjeçarë, kordat mistike të kujtesës e të nostalgjisë pët një kohe të shkuar.” -Prof. Pëllumb Xhufi

Kjo natyrisht është pjesa e legjendës urbane, po sidoqoftë hija e rëndë dhe madhështore e shtëpisë, vdekja e dy burrave njëri pas tjetrit dhe divorcimi i shpejtë i të tretit, të krijonin përshtypjen se ajo shtëpi kishte diçka prej burgu ku ishte në fuqi edhe dënimi me vdekje... Dhe sado që të thoshe se burgu për burrat është, në atë shtëpi jetonte vetëm një grua dhe fantazmat e burrave të vdekur, të cilët sado rastësisht të kishin vdekur, nuk shpëtonin dot nga legjenda urbane, e cila në qytete të vogla dhe të mbyllura, është pjesë e planit urbanistik.

Vetëm njëzet e gjashtë vjeç, heroi kryesor i këtij romani, Herri "Lepur" Engstrëm është një burrë-fëmijë, i zënë në një luftë midis instinktit dhe mendimit, vetvetes dhe shoqërisë, kënaqësisë seksuale dhe detyrës familjare. Frika se mos humbet në rutinën e jetës konvencionale shoqërore dhe fetare e bën të vrapojë dhe t'ia mbathë nga një situatë pa rrugëdalje në tjetrën. - Po ke guxim tëjesh vetja, të tjerët e paguajnë çmimin. - thotë Lepuri. "Lepur, vrapo" është romani i parë i tetralogjisë së Lepurit, që përcaktoi vendin e John Updike si një prej autorëve më të rëndësishëm amerikanë. Autori u vlerësua me çmimin Pulitzer për dy romanet vijuese, "Lepuri është i pasur" dhe "Lepuri prehet". Së bashku me romanin "Lepuri kthehet", kjo tetralogji unike rrëfen historinë nga rinia në vdekje të yllit të dikurshëm të basketbollit, Herri "Lepur" Engstrëm, i cili i përket shtresës së mesme të shoqërisë amerikane. Ngjarjet zënë fill në qytezën imagjinare të Bruërit, Pensilvani, kur instinktivisht, pa asnjë plan të paracaktuar, Lepuri braktis gruan shtatzënë dhe djalin. "Tetralogjia për Lepurin vazhdon të jetë romani më i mirë amerikan pas Luftës së Dytë Botërore". -Julian Barnes, The Guardian "Tetralogjia e Herri 'Lepur' Engstrëmit është kryevepra dhe, pa dyshim, monumenti letrar i Updike. Ashtu si Saul Bellow, Updike është mjeshtër i kalimit nga rrëfimi në vetën e tretë në atë në vetë të parë, nga metafora e fuqishme tek e përditshmja, nga detajet e veçanta te përgjithësimet, nga e njëmendta te metafizikja, nga e frikshmja te komikja". -Ian McEvvan, The New York Review

Kokëdruthi, Kokëtapa dhe Kokëfirifiu largohen fshehurazi nga vendlindja e tyre, Qyteti Sdikuisht, për të shkuar drejt Qytetit të Qejfit, të hallakatur nga premtimet e Usta Ipaudhit, këtij mashtruesi të shkuar në moshë. Aventurat e tyre do t'i rrëmbejnë lexuesit e vegjël përt'i çuar në Festivalin e Gjëraxhepit, në qytetin famëkeq të Helmegazisë, e deri në Monopatin e torturave gramatikore e matematikore... Por çfarë ndodh më pas me ta? Këtë do ta zbuloni pasi të keni marrë në duar këtë thesar të paçmuar që shkrimtari Bedri Dedja u ka lënë fëmijëve. Romani-përrallë Një udhëtim i rrezikshëm është një nga veprat më zbavitëse të shkrimtarit Bedri Dedja, vlerësuar me çmimin e IBBI-t (Bordit Ndërkombëtar të Librave për Fëmijë), si romani më i mirë i vitit 2000, për fabulën e tij dinamike e plot fantazi, si dhe për dhuntinë e madhe krijuese të autorit.

Heronjtë e këtij romani, një grup i guximshëm fëmijësh tokësorë dhe marsianë, marrin përsipër shpëtimin e Sistemit tonë Diellor nga sulmi i mafies kozmike, Ata arrijnë ta mposhtin të Keqen përmes luftës së përbashkët. Në këtë luftë udhëhiqen nga Presidenti i Planetit të Kuq, i cili i dëgjon me shumë vëmendje fëmijët dhe, nga mësimet që nxjerr prej përrallave të tyre, rregullon të gjitha ligjet e planetit. Ndonjëherë, për të shpëtuar botën, nuk mjaftojnë dijet dhe teknologjia, por duhet bota fëminore, fantazia dhe aftësia e tyre për të besuar tek e pamundura, duke shndërruar kështu çdo përrallë të bukur në realitet. "Vepra e Bedri Dedjes është një ftesë për të mbetur fëmijë në zemër, e bërë nga dikush që, pikërisht pse veproi kështu, u bë monument i letërsisë për fëmijë. Dhe jo vetëm për fëmijët, më lejoni ta them”- Catterina Zuccaro, gazetare RAI, Itali.

Imagjinata e Roul Xhefersonit na sjell një aventurë të përmasave epike. Bashkohuni me Rolandin dhe shokun e tij të ngushtë, Garg Barbarin, teksa lënë fshatin e tyre të rehatshëm dhe nisen në një mision për të shpëtuar nga Magjistari i Bardhë mamin e Rolandit. Do të arrijnë heronjtë tanë të mbijetojnë? Zbulojeni në "Aventurat e shokut fantastik" të Roul Xhefersonit.

Mirë se erdhët, o të çmendur për dragonj! Ma do mendja se këtë libër e zgjodhët për njërën nga këto dy arsye: 1) Keni dëgjuar që ne rritim dragonj, e ju ka hipur edhe juve në kokë që t'u hyni bëmave me lëshim zjarri. 2) E keni gjetur pemën me fruta dragoi e tani jeni bërë me dragua, por nuk dini se ç'të bëni me të. Nga e di unë? Se e njëjta gjë na ndodhi edhe neve.

Ne rrisim dragonj. Dragonj që ndryshojnë ngjyrat, që ngrijnë dhe nga ata që e mbushin qiellin me flakë. Ulemi këmbëkryq rreth pemës sonë me fruta dragoi dhe e vëzhgojmë e presim që të lindin dragonjtë tanë. Por duhet t'ju them diçka. Prandaj vazhdoni të lexoni, sepse nuk e keni dëgjuar ende të gjithë historinë. Se, po ta dëgjonit, mbase nuk do të ngutenit për të rritur vetë një dragua.

Disa nga përrallat që gjenden në këtë përmbledhje janë Teshat e reja të perandorit, Thopërçi dhe trëndafili, Ushtari trim prej kallaji, Bariu i derrave, Holger Danezi, Baulja fluturuese, Klausi i Madh dhe Klausi i Vogël, Sirena e Vogël, Galloshet e fatit, Gishtëza, Shitësja e vogël e shkrepëseve, Princi i lig, Kopshti Parajsor, Rosaku i shëmtuar, Poshtë pemës së shelgut, Ibi dhe Kristina e vogël, Derri prej metali, Këpucët e kuqe, Princesha dhe bizelja, Dy vëllezërit, Mjellmat e egra, Pesë kokrra bizele të një bishtaje, Mbretëresha e Dëborës, E bija e mbretit të kënetës, Trëndafili më i bukur i botës, Familja e lumtur, Hënës ç'i panë sytë, Lulet e Idës së vogël, Vasha e Akullit, Gjyshja.