Aurelia është nëna e dashur dhe e përkushtuar e një vajze trevjeçare, si dhe gazetare e suksesshme në televizion. Jeta e saj kthehet përmbys, kur i duhet të intervistojë ish-të dashurin, Alexander Laszlon, dikur një figurë shumë e njohur, me lidhje të forta në botën e politikës, i cili ka marrë pjesë në vitet '80 në një projekt ndihme në Etiopi, ku kishte pllakosur uria. Dhjetë vjet më parë, marrëdhënia pasionante midis Aurelias, atëherë studente e re, pjesëmarrëse në projekt dhe e Aleksandrit të mrekullueshëm u ndërpre papritur, kur Laszlo u dënua për abuzim seksual të njërit prej fëmijëve të tij etiopianë të birësuar. Djali së bashku me një duzinë fëmijësh etiopiane, ishte sjellë në Amsterdam për t'u arsimuar dhe edukuar, pjesë e iniciativës së Laszlos për formimin e Liderëve të Ardhshëm, që do të ktheheshin në shtëpitë e tyre të armatosur me dije, për të ndryshuar shoqërinë. Reagimi i shoqërisë qe i ashpër shtypi e sulmoi publiku u shpreh pa njohur faktet dhe shumë shpejt Aleksandri, nga figurë e respektuar, përfundoi në një figurë të urryer publike që, pas burgut, u zhduk nga jeta publike. Propozimi i Aleksandrit për Aurealian pas dhjetë vjetësh, është i qartë: të shkruajë një libër për jetën, motivet dhe, sidomos për idetë e tij rreth pedofilisë. Duket sikur personazhi kryesor, duke mbrojtur lirinë e shprehjes e të mendimit, del në mbrojtje të pedofilisë. Por, në fakt, shkrimtari është përpjekur ta shohë nga një pikëpamje tjetër dhe të verë në dukje reagimin indiferent apo violent, aktual në botën e sotme, ndaj kësaj dukurie. Një udhetim prej më shumë se 500 faqesh, përmes shtatë kontinenteve e disa dekadash, që na bën të mendojmë për çështje si seksizmi, barazia gjinore, feminizmi, raca etj., për botën jetën dhe vdekjen, në një mënyrë madhështore. Të gjitha këto përmes penës së Jamal Ouariachit, si një shkrimtar i ri dhe shumë i talentuar, një yll në rritje jo vetëm i letërsisë së Vendeve të Uleta.

Lajlës nuk i besohet se sa me fat është që ndodhet në Shkollën e Njëhrireshave! Ajo e do shunë njëbrirëshin e saj energjik, kërcimtarin, edhe pse ka frikë të kërcejë ose të vrapojë me të si të gjitha shoqet. Kur pemët rrethi Liqenit Shumëngjyrësh fillojnë të vyshken, Lajlës i duhet të marrë guximin për t'u nisur me kërcimtarin në një aventurë te rrezikshme për të gjetur zgjidhjen!

Izabelës i pëlqen të vrapojë përqark shkollës me njëbrirëshen e saj të mrekullueshme, Renë. Asaj nuk i pritet që ajo të zbulojë fuqinë e vet magjike! Dikush i ka bërë një magji të keqe Liqenit Shumëngjyrësh. Izabela dhe Reja duhet të mësojnë që të kenë besim te njëra-tjetra, teksa nisen në një aventurë të rrezikshme që të shpëtojnë shkollën...

Sofia është shumë e lumtur që hyri në Shkollën e Njëbrirëshave. Ajo beson se Ylberi, njëbrirëshi i saj i mrekullueshëm, do të bëhet shoku i saj më i ngushtë. Kur Liqeni Shumëngjyrësh merr nuanca të cuditshme dhe magjia e njëbrirëshave fillon të shkojë keq, Sofia me Ylberin e dinë se si ta ndreqin. Por duhet të tregohen të guximshëm dhe ti hyjnë një aventure të rrezikshme në pyll...

Eva me Yllkën e duan shumë kopshtin e tyre të mrekullueshëm në Shkollën e Njëbrirëshave, sepse atje rritin bimët e tyre magjike. Kur zhduken luleshtrydhet, pa të cilat njëbrirëshat nuk rrojnë dot, Eva me Ylkën janë të vetmet që mund ta zgjidhin problemin. Ato duhet të gjejnë më shumë nga këto luleshtrydhe të veçanta, që magjia e njëbrirëshave të mos humbasë.

Skarletës dhe Flakërimës u pëlqen shumë Shkolla e Njëbrirëshave. Ajo është vendi më i përsosur për t'u dëfryer dhe për të qenë edhe pak çamarrokë! Liqeni Shumëngjyrësh fillon të ngrijë dhe rrezikohet të mbyllet shkolla! Por Skarleta dhe Flakërima s'e durojnë dot ndarjen, prandaj vendosin zbulojnë shkakun e ngrirjes së liqenit e të ndreqin gjithçka.

Në vitin 2014, themeluesja dhe CEO e "Theranos"-it, Elizabeth Holmes-i, konsiderohej gjerësisht si Steve Jobs-i i radhës: ishte gjeniu që braktisi studimet në Universitetin e Stanfordit dhe kompania e saj e re, ose "njëbrirëshi", premtonte të revolucionarizonte industrinë e mjekësisë përmes pajisjes së saj inovative, e cila arrinte të kryente të gjithë gamën e analizave laboratorike vetëm me një pikë gjaku. Të mbështetur nga investitorë, të tillë si Larry Ellison dhe Tim Draper, në një raund për mbledhjen e fondeve, "Theranos"-i shiti aksione që e bënë kompaninë të vlerësohej me më shumë se 9 miliardë dollarë, duke e vendosur vlerën e Holmes-it përafërsisht në 4,5 miliardë dollarë. Por kishte një problem: teknologjia në pajisjen e re nuk po funksiononte. Rezultatet e gabuara i vinin pacientët në rrezik, shkaktonin diagnostikime të pasakta dhe trajtime të panevojshme. Gjatë gjithë kohës, Holmes-i dhe partneri i saj, Sunny Balwani, punuan fort që të heshtnin këdo që shprehte dyshime - nga gazetarët e deri te punonjësit e tyre. I raportuar me rreptësi dhe i shkruar pa frikë, "Gjak i keq” është historia mbërthyese e mashtrimit më të madh të korporative që nga "Enron"-i. Është një rrëfim i ambicies dhe i arrogancës që kanë zënë vend mes premtimeve guximshme të Silicon Valley.

Napoleon Bonaparti, figurë universale e gjenialitetit njerëzor, dështoi në themelimin e një dinastie, por përcaktoi politikën moderne. Me qeverinë e tij ai i tregoi botës se një vend mund të jetojë në mënyrë të qëndrueshme edhe nën një tjetër ligj, veç atij të monarkisë absolute dhe privilegjeve të trashëgueshme e kishtare. Në Francë, Kodi ynë Civil dhe shumë nga institucionet tona, që prej krijimit të tyre nga Napoleoni janë reformuar pak ose aspak dhe janë zbatuar e përshtatur në mbarë botën. Të sjellim fatin e jashtëzakonshëm të atij që Klauzeviç e quante "Zot i luftës", në dimensionin e jetës së një njeriu të zakonshëm, është sfida e këtij libri. Bonaparti u bind shumë shpejt se fati i tij ishte përcaktuar; kjo biografi na tregon rastësitë e jetës së tij. Pak nga pak, ai u flijua për shtetin francez, derisa sakrifikoi lirinë e përditshmërisë tij. Duke shkruan romanin e Bonapartit, Paskal Fotrie ia rikthen atij humanizmin.

Mjeshtrat e vjetër është një rrëfim djallëzisht argëtues për miqësinë mes dy njerëzve në moshë madhore. Për gati tridhjetë vite, Regeri, kritik muzike, është ulur në të njëjtin stol përballë një vepre Tintorettos në muzeumin vjenez të artit, ndërsa mendonte si t'i kundërvihej shoqërisë bashkëkohore, miqëve të tij, artistëve, motit, deri edhe banjave publike. Miku i tij i afërt Aztbacher është ftuar në takim dhe nëpërmjet syve të tij, ne mësojmë edhe më shumë për Regerin - vdekjen tragjike të së shoqes, mendimet e tij vetëvrasëse dhe për rrjedhojë arsyen e vërtetë të takimit. Njëherësh pesimist dhe kaq i gjallë, i hidhur dhe argëtues, Mjeshtrat e vjetër është një portret satirik mjaft i pasur, për kulturën, gjeniun, nacionalizmin, shtresat klasore, vlerën e artit dhe aspiratat njerëzore. "Thomas Bernhard do të mbetet si gjeniu austriak i pasluftës së Dytë Botërore" -The Washington Times

"Gratë e vogla rriten" është pjesa e dytë e romanit "Gra të vogla", që vazhdon me martesën e lumtur të Megit, përpjekjet e Xhoit për t'u bërë shkrimtare, tragjedinë e Betit dhe përjetimin e një romance të papritur dashurie nga Emi. E bazuar në jetën e saj, Alcott ka dhënë historinë e familjes Març, duke mrekulluar brezni të tëra lexuesish.

Me mbi 100 lojëra enigma matematikore, ky libër nuk të lë cep të trurit pa sfiduar. Në këtë libër ka ushtrime që bazohen në tabelën e shumëzimit, ka figura me gjetje formash, labirinte mendore matematikore, piramida me numra, problema pamore dhe enigma sudoku. Është koha të provosh fuqinë tënde mendore.

"Duhej të kishte pak fitues dhe shumë humbës. Megjithatë, njerëzit luanin, sepse shpresonin te ishin ata fatlumët." Historia rrallëherë tregohet zemërgjerë. Në këtë sagë epike që rrjedh në katër breza, shkrimtarja Min Jin Lee shpalos historinë e një familjeje koreane të varfër, por krenare, e cila do të përndiqej përjetësisht, për shkak se vinte nga një tokë që, në të vërtetë, as që e kishte njohur kurrë. Në fillim të viteve 1900, Sunxhaja adoleshente, vajza e adhuruar e një peshkatari të gjymtuar, dashurohet marrëzisht me një të panjohur në breg të detit. I panjohuri i premton botën, por, kur mëson se është shtatzënë (ndërsa i panjohuri ishte i martuar), Sunxhaja refuzon të jetë në shitje. Në vend të kësaj, ajo pranon ofertën e përulur dhe dashamirëse të një zotërie që ndodhet kalimthi në Kore, në rrugën për në Japoni. Vendimi i saj për të braktisur vendlindjen dhe për të mos u kthyer në dashnoren e babait të të birit, i jep udhë një sage dramatike që do të jehojë nëpër breza. Një rrëfim sa prekës, aq edhe i mbushur me dashuri, sakrifica, ambicie dhe besnikëri. Personazhet komplekse, por gjithaq të zjarrta të "Paçinkos” arrijnë të mbijetojnë dhe të lulëzojnë në harqe të ndryshme të historise.

Ky është një roman i madh, shpesh fantast, fuqimisht evokues, per konfliktin e një burri me veten dhe udhëtimin e tij drejt zgjidhjes së këtij konflikti. Nje natë farmacisti i Taxhamit, një mesoburrë pa emër, tregon historinë e vet rrëfimtarit të librit. Farmacisti është person tepër i njohur atje dhe mjaft i respektuar, por ndërkohe dhe i vetmuar, i ndarë nga gruaja dhe një bir që e ka dëbuar nga shtëpia. Ai ndihet mirë mes natyrës dhe tepër i dhënë pas mbledhjes dhe ngrënies së kërpudhave halucinogjene. Një ditë atij i ndodh një gjëmim në kokë që ia bën të pamundur të folurin dhe romani shndërrohet nga një rrëfim ironik, në një koleksion të jashtëzakonshëm mbresash sensuale, vëzhgimesh dhe përsiatjesh. Farmacisti që tashmë quhet shoferi, merr një udhëtim me veturë nëpër Alpe bashkë me dy shoqërues - një ish-kampion i famshëm skish dhe një poet gjithashtu i mirënjohur - kur i ndodh që të rihet keqas nga një grua e fuqishme, misterioze e atyre zonave. Ai përshkon një tunel dhe zotërohet nga ideja e vdekjes, ndërsa e sheh veten në një terren surreal, të largët. Pas një sërë ngjarjesh të çuditshme, plot tensione por edhe katarse, farmacistit i vjen e folura dhe kthehet sërish ne shtëpi, por jeta e mëparshme është shndërruar përgjithmonë. Ky roman është një eksplorimi fuqishem, poetik, për gjuhën, mallin dhe shpërbërjen e përvojës njerëzore. Kjo vepër shfaq shkëlqyeshëm dhuntitë magjike të Handkes për prozen. “Unë nuk shoh sot në botë laureat më të denjë për Çmimin Nobel sesa Peter Handke...Në çdo dekadë të karrierës së vet ai ka shkruar kryevepra.” -KARL OVE KNAUSGAARD, PELIKAN VERLAG

Në një roman historik dhe interesant nga autorja e bestsellerave ndërkombëtarë Kate Quinn, dy femra: një spiune e rekrutuar në Rrjetin Alisa, që ka vepruar vërtet në Francë gjatë Luftës së Parë Botërore dhe një vajzë rebele e shoqërisë së pasur amerikane, që kërkon kushërirën e saj në vitin 1947, bashkohen në një rrëfim magjepsës për guximin, sakrificën dhe dashurinë. VITI 1947. Në rrëmujën e kohës së pas Luftës së Dytë Botërore, një vajzë amerikane, Sharlotë Sen Kleri, studente kolegji, është shtatzënë, e pamartuar dhe në zgrip të rrezikut për t'u përzënë nga familja e saj. Por ushqen edhe shpresën e dëshpëruar se kushërira e saj e dashur, Roza, e cila u zhduk gjatë luftës në Francën e pushtuar nga nazistët, mund të jetë ende gjallë. Kur prindërit e dërgojnë në Europë që të çlirohet nga "problemi i vogël" i saj. Sharlota arratiset dhe shkon në Londër, e vendosur që të zbulojë çfarë i ka ndodhur kushërirës që e do si motër. VITI 1915. Një vit pasi ka filluar Lufta e Madhe, Eva Gardneri digjet nga dëshira për të luftuar kundër gjermanëve dhe papritur i ndrin fati kur rekrutohet që të punojë si spiune. Në Francën e pushtuar nga armiku ajo stërvitet nga fantastikja Lili, "Mbretëresha e Spiuneve", e cila drejton një rrjet shumë të madh agjentësh mu nën hundën e armikut. Tridhjetë vite më pas, e torturuar nga tradhtia që shkatërroi përfundimisht Rrjetin Alisa, Eva i kalon ditët e dehur dhe e mbyllur në shtëpinë e saj në Londër. Deri sa një amerikane e re vjen dhe i përmend një emër të cilin kishte dekada që nuk e kishte dëgjuar e që i fut të dyja në udhëtimin për të gjetur të vërtetën... pavarësisht se ku i nxjerr ajo.

"Ç'fjalë e gabuar, dashnor! Ç'fjalë e gabuar, tradhti". A jemi të sigurt se t'i bësh ballë një tundimi do të thotë të jesh besnik? Po sikur ajo sprapsje të ishte në fakt tradhti ndaj natyrës sonë më të thellë? Besnikëria është një spirancë që nuk e lejon shtrëngatën të na marrë me vete, por edhe pasqyra ku çdo ditë kërkojmë veten me shpresë që ta njohim atë. Marco Missirioll e rrëfen duke shkuar në zemrën e personazheve të tij: ai, ajo tjetra, dhe tjetri. Vetja jonë. Përgatituni të lexoni historinë tuaj. “Keqkuptim", kështu e quajnë Karloja dhe Margarita dyshimin që ciflosi sipërfaqen e martesës së tyre. Karloja ishte pikasur në banjën e universitetit bashkë me një studente: "U ndie keq, thjesht shkova e ndihmova", i tregon rektorit, kolegëve, të shoqes, dhe Sofia pohon rrëfimin e tij. Margarita dhe Karloja nuk janë një çift në krizë, mirëkuptimi dhe afrimiteti i tyre s'ka të sharë, pavarësisht lojës së rrezikshme mes çarçafëve. Fjalët e thëna mes tyre përvëlojnë prush, po ashtu edhe veprimet. Mund të përkufizohen si të lumtur. Por ajo tradhti e hamendësuar, atij shndërrohet në obsesion, dhe kthehet në një alibi të fuqishme për fantazitë e së shoqes. Në një Milano shpuzë të gjallë, mes rrugëve të vjetra të treguara nga Buzzati dhe rrokaqiejve të rinj që çajnë horizontin, dhe një Rimini ku ende gjëllin ndjenja poetike e kohëve tona, tregimi bëhet aq intim sa të mban frymën pezull. Me një stil të shkruari te gjerë, karstik, përfshirës, Marco Missiroli çel dhomat dhe rrugët, mendimet dhe dëshirat e parrëfyeshme, bën të kumbojnë dialogë dhe heshtje me natyrshmërinë e tregimtarëve të mëdhenj.

“Në këtë përmbledhje poetike mendova të sjell në shqip shtatë autorë: Maram Al Masri, Siri (Francë), Jorgos Hronas (Greqi), Gema Bocardo Clavijo (Spanjë), Duska Vrhovac (Serbi), Julijana Velichkovska (Maqedonia e Veriut), Nansi Daneli (Greqi) dhe Zdravka Sheiretova (Българи). Për ngjyrat, stilin, motivet dhe veçoritë që ka poezia e secilit autor veç e veç, po edhe e marrë së bashku, përmbledhjen poetike mendova ta titulloja Ylber ndjesish. Me pasionin për përkthimin, jam përpjekur që këto ngjyra poetike t'i sjell në ngjyrat dhe tingëllimën e bukur të gjuhës shqipe. Shpresoj që shijet estetike që ndihen në gjuhët origjinale të këtyre poezive l'i kem përcjellë po aq natyrshëm edhe në gjuhën tonë.” –Përkthyesi Dashamir Malo

I mbërrin një tufë me karafila të bardhë dhe një zarf me një pusullë. Për të kushedisatën herë... Kristian Taideli, shumë i ngarkuar me përgatitjet për të promovuar romanin e tij të parë, njeh në pusullën e bardhë që i ka ardhur pikërisht para një takimi me lexuesit, të njëjtën kaligrafi të kuruar që e përndjek prej mëse një viti dhe e humb toruan. I tregon Erika Falkut, këshilltares së tij të çmuar gjatë shkruarjes së romanit, për letrat anonime që ka marrë prej kohësh. Një i panjohur e kërcënon me vdekje dhe rreziku duket përherë e më afër. Ndërsa nga akulli përgjatë bregut peshkohet trupi i një miku të vjetër të Kristianit, i zhdukur në mënyrë misterioze tre muaj më parë, inspektori Patrik Hedstrom bindet që mes dy episodeve ka një lidhje dhe nis të hetojë. Ndërkohë Erika, në pritje të mundimshme të binjakëve, vendos të ndjekë një pistë krejt të sajën. Kush më mirë se ajo e njeh psikologjinë e një shkrimtari? E di mirë që, kur shkruan ndodh përherë që në ngjarjen e romanit të fuse diçka nga jeta e vet, E tashmja e Fjelbakës kapërthen tanimë drama të së shkuarës së largët, një zinxhir të tymtë shkak-pasojash që na kthen pas ndër vite, duke na berë të kuptojmë që sekretet nuk mund të varrosen përjetë dhe e shkuara kthehet për të na tronditur nga fillimi.

FENIKS?! Ti buzëqeshësh diellit kur ka re./ Ti lutesh hënës kur është veshur në gri./ Të digjesh me shpresën se je feniks/ e të mos ringjallesh dot/ se nuk ka mbetur hi./ Të shohësh sesi digjen e ringjallen/ nga hi i vjedhur/ E mbiquhen feniksë/ Nuk është më risi...

“Në këtë ditar jam vetëm njëri prej atyre mijëra shqiptarëve që kaluan maleve kufirin me Greqinë. Fatmirësisht, nuk e pata fatin e keq të përballesha me ushtarët grekë apo të provoja burgun me kushte çnjerëzore. Por sigurisht që kam qenë një nga dëshmitarët e asaj kohe të trazuar dhe me ditarin personal mund të shërbej si kronikan i një historie dhimbjeje dhe shprese, që përcaktoi fatin e mbijetesës së shqiptarëve pas përmbysjes së komunizmit. Kur u nisa drejt Greqisë si emigrant ilegal, në nënvetëdijen time e kisha edhe një dëshirë gazetareske: që përveç marrjes së provimit për të treguar se sa i zoti isha ta përballoja jetën në atë mënyrë që zgjodhi shumica e të rinjve shqiptarë, të realizoja edhe një reportazh për atë kohë të vështirë, që ndoshta nuk do të përsëritet kurrë...”- Ylli Molla

Nuk dihet me saktësi se kur filloi Tolstoi ta shkruajë romanin e tij të parë "Lumturia martesore", i cili u botua fillimisht në dy numra të muajit prill 1859, të periodikut "Russkij vjestnik". Ashtu si shumica e romaneve të Tolstoit, edhe kjo vepër ka karakter autobiografik. Këtu përshkruhet historia e marrëdhënieve të tij në vitet 1856-1857 me Valeria Arsenjevën, me të cilën, siç është shprehur vetë Tolstoi, ai kishte ndërmend të martohej. Romani flet për dashurinë dhe martesën e një vajze të re shtatëmbëdhjetëvjeçare, Masheckës, me Sergej Mihajlliçin, një burrë shumë më të madh në moshë, mik prej kohësh i babait të saj të ndjerë. Pas një lidhjeje romantike disi të trazuar, ata martohen bashkë dhe shpërngulen te shtëpia e Mihajlliçit. Me kalimin e kohës Masheçka zbulon se jeta martesore dhe ndjenjat e saj për burrin, janë më të ndërlikuara nga ç'kishte menduar dhe kanë të bëjnë fare pak me nocionet e saj të mëparshme e paksa naive për martesën, prandaj edhe titulli ka një ton ironik, "Lumturia martesore"