Dashuria ka ligjet e saj ( Published by: Fan Noli in 2009 )

---

Fejt, endej pyllit duk vështruar sipër dritën e diellit, të përthyer tek kurorat e blerta të pemëve dhe mendonte se aroma më e mrekullueshme i përkiste Grej Rujardit. Ndjenjën e fshehtë ndaj tij, Fejt e ruante thellë në zemrën e saj vajzërore. Nuk arrinte ta takonte shpesh Grejin - së largu, natyrisht, - gjatë ardhjeve të tij të herë pas hershme në qytet, po për hir të këtyre çasteve të shkurtra ia vlente të jetonte. Kur deri tek ajo arrinte zëri i tij i burrëror dhe i fortë, Fejt dridhej e tëra nga lumturia. Kurse sot ajo ishte afruar me të aq, sa kishte arritur të ndiente erën dhe aromën e trupit të tij. Madje, më tepër se kaq, ai e kishte prekur atë! Ende Fejt i rrotullohej koka, ndonëse ai çast magjik kishte kaluar tashmë.