Antologji përrallash e fabulash plot imagjinatë dhe mësime për të vegjlit tuaj. Ilustrime vivide dhe mesazhe mbresëlënëse.

Fabula në vargje me mesazhe lehtë të kuptueshme për fëmijë të çdo moshe.

Platoni qe debonte Homerin nga republika e tij, mban nje vend ne te per Ezopin. Me Ezopin fabula fitoi nje trajte te dyfishte, qe e mbajti qysh atehere e me pas: U be njeheresh satirike dhe morale. Ky eshte arti i pavdekshem i Ezopit, te cilin e imituan dhe e pershtaten sipas rrethanave te reja popujt dhe njerezit e mendjes e te penes.

Pas pëlqimit dhe vlerësimit, (prindër, fëmijë), të librit tim të parë "Ilaçi i diturisë", vendosa të sjell për ju vëllimin tjetër me vjersha dhe fabula, duke e bërë, përveçse argëtues, edhe disi enigmatik. Qëllimi im nuk është të vështirësoj leximin tuaj por përkundrazi, për ta bërë atë akoma më tërheqës, si edhe një shtysë për t'ju dhënë juve një farë mundësie për krijimtaritë tuaja personale, vjersha, përralla tregime. Pra, nëse mundesh të plotësosh fjalët që mungojnë, atëherë jam i bindur se mundesh të krijosh diçka tënden.

Personazhet e fabulave të La Fonten janë zakonisht kafshë, ku secili prej tyre (me disa përjashtime), përfaqëson një klasë të veçantë të shoqërisë franceze në periudhën e mbretërimit të Luigjit të XIV-të. Luani është mbreti dhe gjithashtu, elefanti i cili përmendet më rrallë. Tigri dhe ariu përfaqësojnë fisnikët e pasur dhe zyrtarët arrogantë. Majmuni, dhelpra dhe ujku përfaqësojnë lloje të ndryshme të personave që jetojnë afër familjes mbretërore në Versajë. Qeni është zotëria në pritje të rritjes në detyrë, servil dhe fodull, që gjithmonë kthehet, ndërsa macja është hipokriti, që shikon mundësinë për avantazhe dhe përfitime personale. Në librin “Fabula të zgjedhura“ nga La Fonten mund të gjeni këto fabula: Ujku dhe qeni, Hejbetë, Dhelpra dhe cjapi, Lisi dhe kallami, Miu i qytetit dhe miu i arave, Vdekja dhe druvari, Macja që u bë grua, etj

Ndonëse skllavi grek Ezop, u ekzekutua mbi 2000 vjet më parë, fabulat e tij ushtrojnë ende një ndikim të fuqishëm te lexuesit e të gjitha moshave. Ato bëhen mjaft të njohura për fëmijët përpara se këta të mësojnë të shkruajnë e lexojnë dhe formojnë një pjesë të qenësishme të edukimit tonë moral, ndërkohë që shprehjet e tyre kanë hyrë në fjalorin tonë të përditshëm bashkëbisedues. Shprehje të tilla si "ujku, ujku!", "qeni në grazhd" apo "rrush të papjekur" janë kthyer në shprehje simbolike për sjellje të tilla si pamençuria, padrejtësia apo gjendja e mjerueshme morale. Si lexues, ne mund të mësojmë nga bëmat e dhelprës dinake, ujkut e gomarit budalla, por Ezopi kërkonte, gjithashtu, të nxirrte në pah pashpirtësinë dhe kotësinë e njerëzimit dhe kësaj ia del mbanë me zgjuarsi, qartësi dhe urtësi. Kjo përmbledhje përmban fabulat më të famshme të Ezopit. Të gjitha këto së bashku paraqesin një "tryezë morale" që ka mbetur e pandryshuar përmes shekujve.